Until I met You

Chapter 7 P1

"Goodmorning Ms. Montreal"

"Goodmorning ma'am"

"Morning ho"

"Morning Kristan"

"Hmm" sagot ko sa mga bating natatanggap ko sa pagpasok ko palang ng kompanya. Sabi kasi ni tita, to look more attractive and seductive di joke lang.

To look more elegant and intelligent, dapat tipid ang sagot mo pero wag yung sobra dapat katamtaman lng para isagot then wear perfect uniform so i wore pencil skirt na hanggang tuhod tsaka white long-sleeve tapos black blazer then 3 inches high heels na black din. Don't forget to tie your hair dahil mas lalo kang gaganda kapag nakikita ang side jaw line mo and also wag maglagay ng makapal na make up para d ka magmumukhang clown.

Stand straight as you can then your head should be held high, wag kang yumuko kapag naglalakad, kung yuyuko kaman glance lang para tignan kung may matatapakan ka.

Isn't it amazing?

"Ma'am today's training lesson is "Share Withdrawal"....."

Nakinig lang ako sa "guro" ko daw.

"Tan²×" tawag ng isang boses ng lalaki sa pangalan ko kaya agad ko siyang nilingon. Nakita ko ang isang pamilyar na lalaki... Don't know who he is but yung grey na yarn bracelet ay parehong pareho sa bracelet kong kulay grey din... The boy's figure was so familiar.

Like somewhat nakita ko siya kahapon... argh sino ka!!

"S-sino ka?" tanong ko. Nakatayo lang kaming dalawa sa maitim na lugar at nagkatinginan sa mata ng isa't isa.

"Si kai to..." anlamig ng boses. KAI!

"kai... kai... KAI.. KAI!!!!!" sigaw ako ng sigaw sa pangalan niya pero unti unti siyang lumalayo ng nakaharap padin sa akin.

*BOOGSH*

(RING RING RING RING)

"TAKBO!!! TAKBO!!!" nagising nalang ako sa napakaingay na paligid at tsaka ko nalang namalayan na nasa opisina pa pala ako kaya lumabas ako ng meeting room at agad namang bumungad sa harap ko ang isang napakalaking apoy. "No this can't be"

Pilit kong tiniis ang init at nakalayo naman ako sa bahaging iyon, hinanahap ng aking mga kamay ang sign na Emergency Exit dapit makapal na ang usok kaya wala na akong makikita. "TULONG!" rinig kong sigaw ng isang babae kaya dali dali akong naglakad palapit sa boses na kung saan yun nanggagaling.

Sa pagkalapit ko sa babaeng nakaupo ay lingon ako ng lingon at may nakita akong nakaglow na sign na may EXIT na nakalagay kaya sinabihan ko siya na lumabas sa pintong yun at agad naman itong sumunod. Susunod na sana ako ng narinig na naman akong iyak galing sa bata.

Buong buhay kong inexplore ang sunog na paligid para mahanap ang bata pero wala akong mahanap. "Sigaw ka please..." and there sumigaw siya ng "mommy" and found out na nasa ilalim pala siya ng lamesa kung saan nakalagay ang computer. Bilis ko siyang kinarga siguro mga 5 or 6 years old na ang batang lalaking to. He was crying while hugging my neck. "Shh" tahan ko sa kanya.

"Uncle!!!" hayst mabait naba ako sa pagtulong ko. "Uncle mo?? Saan??" alala kong tanong nung nabigay ko na siya isa sa mga firemen na kakapasok palang ng emergency exit na tinutukoy ko kanina. Tinuro ng bata yung pinto katabi ng meeting room kung saan ako nakatulog kanina.

"Ma'am delikado na ho" pagpigil ng lalaki sa akin pero d yun nakapalag sa akin at agad kong pinuntahan yun. "Dalhin mo yung bata, ako na bahala dto" natrain na kasi kami nung G11 palang kami kung ano ang dapat gawin kapag mah sunod, tsunami, earthquake at holdups.

And here I am.