Until I met You

Chapter 5 P1

Umaga na naman! Friday is fun day! hindi panday sis.

Nagising ako na may papel sa tabing lamesa ng kama ko.

Bunso, pasyal muna kaming lahat ha, ikaw muna maiwan dito sa bahay kasama sina yaya at manang tsaka may nilagay akong credit card sa wardrobe mo. Pasyal kayo ng kaibigan mo pagkatapos ng klase. Maybe monday pa kami makakauwi. We love you and take care kumain ka sa tamang oras. No parties!

Sincerely,
Kuya Chris

Awhhh, sweet ng mokong. So ayun na nga nagmadli na akong maligo tsaka maghanda para pumasok ng paaralan. Hindi na ako nagpaalam kay manang kasi busy naman siya sa hardin tsaka malelate na ako, time check nga... holy madapaker! 15 minutes nlang!

-

"Late kana naman?" ay hindi ba obvious manong guard?

"Sa susunod isusumbong na talaga kita sa ama mo" aniya nito. Hmp! gigil mo si ako, mapapaalis kita dto ng isang salita pasalamat ka dahil mabait ako. "Library! now! Just following your mom's orders!"

ARGH?! C'mon!

Grabe naman pati ba late lang detention agad? Hayst. Padabog kong binuksan ang pinto ng library tsaka tinapon ang bag sa may upuan. Ako lang ba tao dto maliban sa librarian? Ay teka san ba yung librarian dto?

" Hayst!" sigaw ko tapos nagselpon nlang, hihi. "Shh!" tumayo yung mga balahibo ko nung narinig ko yung warning nayun, napalingon naman ako sa gilid ko and i saw this guy.

Malaadonis na mukha, gentle aura, matangos na ilong, sharp eyes...

nahh... not gonna fall for this guy

"Hi, Ako nga pala si Dennis Lao from 2nd year college Class 1 A" pakilala niya tsaka nilahad ang kamay, tinanggap ko yun at nagpakilala pabalik.

"Kristan Montreal from grade 12 class 1 A" tapos nagselpon ulit, c'mon nagbabasa ako ng wattpad okay? walang aawat!

Nakita ko naman sa peripheral vision ko na sumisilip siya sa binabasa ko kaya nilingon ko siya at muntikan ng magkabanggaan ang mga ilong namin, kunting agwat nalang talaga!

Napalingon ako palayo same din sa kanya. "S-sorry..." banggit ko.

"So... nagbabasa ka din pla ng HU?" tumango ako bilang sagut sa tanong niya. Lahat naman tayo nagbabasa ng HU dba?? dba?? i mean, ang ganda lang talaga ng istorya.

"Ano pa ba iba mong binabasa?" tanong nito kaya binaba ko ang cp ko at binigyan siya ng atensyun. Napaisip ako ng sandali...

"Stars at the darkest night"

"Talaga??" nabigla ako sa reaksyon niya don't tell me alam niya ang istoryang yun? "kilala mo ba yung author nun?" tanong niya ulit. Umiling ako. "Hindi e pero ganda niya gumawa ng story, Ace Bartolome was just so admiring" aniya ko tapos siya naman napatulala.

"I think kilala mo na yung manunulat ng istoryang yan" kaya napatingin ako ulit sa kanya. I made a 'what do you mean' look.

"Ako ang manunulat" wala akong nilabas na emosyun o reaksyun tsaka siya hinampas sa braso at humalagakhak.

"HAHAHHAHAHA ikaw? manunulat? napakalaking biro!" d naman posible dba?

"Sakit nun"