Bad Romance (RomSeries#1)

BR7

Chapter 7
Fantasy

"Are you Insane?" Agad nyang hinawakan ang bewang ko at dahan dahang pinatayo.

"This is wrong, Kahit hindi man tayo mag kapatid, this is fucking wrong!" aniya, yumuko ako. Damn It!

"Stop with your crazy fantasy! Are you for real? Seducing me? Giving up your dignity for me?" Napatakip ako sa aking mukha. He's right! This is just some ugly Fantasy that I want to end!

"Listen, Cora." Kumalma ako ng tumayo sya at pinatingin ako sakanya.

"This is Lust, whatever you are feeling is just a pure fucking lust." Mas lalo pang bumuhos ang aking luha. I feel.. Empty.

"N-no.." Mahina kong sabi.

"Let's end it from here, Hindi ako bumalik ng pinas para lamang pag salamantahan 'yang nais mo." aniya at tumigil, tumango ako. Realizing every shit that I made.

"Baby, Know your worth." He whispered, then he slowly gave me a peck of kiss on my forehead.

"We will end it from here, alright?" Dagdag nito at dahan dahan akong binitawan bago lumabas ng kubo.

Kinagat ko ang ibabang labi, I cried as I watch him go out, pumasok na ulit ito sa loob.

Napaupo ako, bakit ganito? Why is my heart not cooperating? Damn!

Napahawak ako sa dibdib, He's right, kung ano man itong nararamdaman ko, This is just from my fucking crazy Fantasy.

Dama ang malamig na tubig na umaagos sa akin, pumikit ako. Dinama lamang.

Nang matapos mag shower ay napatingin ako sa oras. May isang oras pa ako para mag ayos.

Kinuha ko ang bathrobe at sinuot bago lumabas ng banyo.

Tumingin ako sa aking makeup desk at lumapit don. Hawak ang dryer, agad kong sinaksak ito at nagsimula na sa pag tutuyo ng buhok. Agad akong napatingin sa phone kong tumunog.

Agad ko itong tinignan at nakita ang mensahe ni Shimi.

Shi:

Meet me sa likod ng School after 3rd Sub.

Kumunot ang noo ko at ano naman kaya ang kailangan ng isang iyon?

Hindi ko nalang muna inisip at nagsuot ng White na Croptop tinernohan ito ng aking jeans, sinuot ko ang aking hikaw aw nag pulbo at lipbalm para okay na.

Bago ako dumiretso sa pintuan ay kinuha ko muna ang denim jacket ko bago magtungo sa pinto.

matapo makapag ayos ay napapikit ako. Gusto ko umalis ng maaga, nakakahiya na makita si kuya.

kinagat ko ang ibabang labi at dahan dahang binuksan ang pinto ng kwarto ko.

Tinignan ko ang kwarto ni kuya na nakasarado, pero hindi ko alam kung nasa loob sya!

Ngumuso ako, parehas kaming nahiya sa ginawa namin kaya siguro nasa loob iyon ng kwarto nya.

Huminga ako ng malalim at agad na bumaba patungo sa Living room.

"Paalis napo ako, Manang." nagulat ang isa sa mga kasambahay namin ng sumulpot ako sa harap nya

"I-ipapatawag ko napo si Karding" tumango ako, at akmang lalabas na ng  magsalita ulit sya

"Hindi po kayo mag be-breakfast, maam?" Umiling ako. Tumango ito ngunit biglang may nagsalita.

"Aalis kana?" Shit!

Lumingon ako, si kuya Lucas.

"K-kuya!" sagot ko ng hindi makatingin sakanya.

"Should I drive you?" aniya na parang walang naganap sa amin kanina.

Umiling ako.

"No, Mang karding will drive me instead." Sinubukan kong tumingin sakanya ngunit agad din akong napatingin sa papag. Ang tapang nya para tumingin sa mata ko!

"Alright." aniya, dahan dahan akong tumingin sakanya at umiwas din sabay talikod at agad na lumabas na patungo sa garahe.

"Goodmorning po!" masayang bati sakin ni Mang Karding.

"Goodmorning din po.." I answered. And then he began to start the engine.

"Maaga po tayo ngayon a?" Pagsisimula n'ya bat I was too tired  for it to answer.

Matamlay akong pumasok sa loob ng van, nakita ko sya roon nakatayo, nag tama ang paningin namin bago i-sarado ni mang Karding ang Van.

Kinagat ko ang ibabang labi. Hindi pa rin maalis sa aking Isipan ang kaganapan kanina. Damn! I just wish to fade away...

Hinilig ko ang ulo sa Bintana ng van. Sobrang lakas ng pintig ng puso ko, at para bang kumikirot.

Huminga ako ng malalim, kailanman hindi 'Kuya' ang naging tingin ko simula ng ginawa n'ya iyon.