SIR

İlk Öpücük

Cerenden devam

Duyduklarım karşısında şok geçiriyordum. Rüzgar o olamazdı değil mi? Eskiden çok küçükken evimizin yakınındaki parkta bi çocukla oynardım adını hiç söylemezdi bana da yaramazım derdi bu o olabilir miydi? şaşkınlıktan ne yapıcağımı şaşırmıştım. o benim gizemli çocuğumdu bende onun yaramazıydım. ne yani ben gizemli çocuğumu, Rüzgarı mı buldum?

-Gizemli çocuk diye fısıldaım kendi kendime.

ama oda duymuş olacak ki evet anlamında kafasını salladı. şimdi siz bizim çocukluk aşkı olduğumuzu falan sanırsınız ama ne yazıkki öyle birşey yok gizemli çocuk yani Rüzgar sürekli sessizce beni izlerdi sürekli korkardım. sonra bir gün bizde onu korkutmak istedik parktaki bütün arkadaşlarla toplandık ve onun arkasına geçip çığlık atmıştık ama o yerinden kıpırdamadı bile. işte o gün bana lakap takmıştı ''yaramaz kız'' lakabını almıştım o gün aslında sevmiştim lakabı ama ondan duymak korkutucu oluyordu sonra bidaha onu görmemiştim zaten kaza ve yetimhane olayları falan işte. 

-neden sürekli beni izliyordun o parkta, diye soru çıktı ağzımdan. bana öyle bi bakış attıki sanki ona sen pembe bok mu sıçıyosun demişim gibi baktı.

-Çünkü sizi tanıyordum yetimhaneden sizi bizi gördünüz diye çıkarmadık sizi zaten ordan çıkaracaktık sadece biraz erken oldu sizi erken çıkardık.

-kaçırdık demen daha doğru olur. diye düzelttim lafını. doğruydu ama bizi bildiğin kaçımışlardı.

aklıma aniden bulunduğumuz durum geldi ve rahatsızca kıpırdandım oda fark etmiş olacakki sıcak nefesini yüzüme üfleyerek üzerimden kalktı. o kalktığı an çığlık attım

-Naz.. Naz nerde ona bişey olmadı değil mi nerde o lanet olsun naz nerde naaaz! sesim sonlara doğru yükselmişti ve Timuçin kızmış olmalı ki birden üstüme kükredi.

-KES SESİNİ ARKADAŞIN İYİ!?

-o benim kardeşim tamam mı iyi olduğu nerden bilicem naz nerde yanına götür beni.

ama aldığım tek cevap yanağıma sertçe inen tokattı. Ve sonra yeri boyladım. Ama ondan önce ağzımdan büyük bi çığlık kopmuştu.

Nazdan devam

Tuna bunları nerden bulmuştu. Masanın üstünde dosyaların içinde annemle babamın bir sürü fotoğrafı vardı ama sadece benim de değil Cerenin annesi ve babasıda vardı bana bir kez göstermişti ordan biliyorum ama ben annemle babamın el ele tutuştukları fotoğrafı elime alıp ne ara ağlamaya başladığımı bilmeden sayıklıyordum.

-Anne baba, anne annecim, babacım

transa geçmiş gibiydim Tuna bişeyler söylüyordu ama duyamıyordum gözümde sürekli kazadan kalan bikaç görüntü oluşluyordu zaten fazla olmamıştı kesik kesik annemin bağırmalarını duyar gibi oldum ve babamın bana dönüp seni seviyorum sizi seviyorum diyişleri kulağımda çınladı ama birden hepsi kayboldu sanki boşluğa düşmüştüm ve transtan nihayet çıkmıştım. bunu başaran ise Tunanın dudaklarıydı. beni öpüyordu, hıçkırıklarım geçmişti ama hala göz yaşlarım akıyordu. Usta bi şekilde dudaklarını hareket ettirirken ben hiçbirşey yapamıyordum tepki vermiyordum. İlk öpücüğümün gittiği anlayıp şoka giriyordum.

Birden Tunayı omuzlarından ittim ve suratına tokatı geçirdim. Ve bağırmaya başladım.

-Sen nasıl beni öpersin kimsin sen ha kimsin seni lane- 

sözümü bölen bi kız çığlığıydı sonra fark ettimki bu çığlık Cerene aitti. olamaz ona napıyorlardı onu bulmalıydım onu bulup bu lanet yerden çıkmalıydık.

-Ceren nerde noluyo naptınız ona CEREEN CEREN İYİ MİSİN?

kapıya doğru koşarken bir yandan da bağırıyordum. Tam kapıya ulaşmıştım ki Tunanın kaslı kolları belimi tutup kaçışımı engelledi ama ben pes etmedim ve debenlemeye başladım bir yandan da ona bağırıyordum.

-Bırak beni bırak BIRAK BENİ LANET OLASICA! NE İSTİYORSUNUZ BİZDEN HA NE AİLEMİZİ NERDEN BİLİYORSUNUZ VE CEREN NERDE ONA GÖTÜR BENİ HEMEN!

-tamam sakin ol gidicez onun yanına ama sakin olucaksın anlaştık mı?

cidden mi bu kadarmıydı ben engeller diye düşünüyordum vakit kaybetmeden başımı onaylar anlamda salladım ve kolumu tutup beni çıktığımız odaya götürdü. içeri girdiğim an Cereni yerde görünce koşarak yanına gittim o da beni görünce birbirimie sarıldık ben tabiki ağladım kardeşimi kaybettiğimi sandım. 

-İyi misin? bişey yaptılar mı? son cümlemi söylerken Başımızda dikilen Rüzgardı heralde ona ölümcül bakışlar atıyordum ama o bu bakışlar konusunda benden daha becerikliydi.

-iyiyim sen iyi misin nerdeydin bişey yaptılar mı.

-ee yeter bu kadar duygusal an neden burda olduğunu biliyorsunuzdur umarım... Bunu diyen Rüzgardı ben neden bahsettiklerinden anlamazken Naz kıpırdandı ona döndüğümde gözlerinin dolduğunu gördüm.

NELER OLUYORDU BURDA?!

Merhaba arkadaşlar bölümleri oldukça uzun yazmaya çalışıyorum umarım beğenirsiniz...