Allegation (Kim Namjoon)

•2

Lahmajooncunamjoon Tatlım gerçekten özür dilerim okulun açılmasıyla tamamen bunu unutmuşum derslerim biraz ağır olduğu için onlara çalışıyorum derken bu tamamen aklımdan çıkmış neyse eminim sen de çok beklemişsindir bu yüzden hemen hikayeye geçiyorum.
––––––––—————————
Allegation
Kim Namjoon

2 Ay Sonra
Y/N

Namjoon ile olan ilişkimiz beklenmedik bir şekilde iyi gidiyordu. Açıkçası başta onun sadece gönül eğlendirmek için benimle olduğunu düşünüyordum ama davranışları, bana olan yakınlığı bana o beni gerçekten seviyor dedirtiyordu.

Sabah kapımın sanki alacaklıymış gibi çalınmasıyla uyanmıştım, uyku mahmurluğu ile kalktım ve gidip kapıyı açtım. Açıkçası karşımda Namjoon'u görmeyi bekliyordum ama hiç ama hiç tahmin etmediğim birisiydi.

"Merhaba canım kızım."

Namjoon
Koskoca 2 ay geçmiş, ben farkında olmadan Y/N'ye bağlanmıştım. Gözüme öyle sevimli, öyle güzel görünüyordu ki... Başta sadece iddia içindi ama ben ona çoktan kapılmıştır. Yaptığı her hareket, her davranış benim için çok kıymetliydi. Onu seviyordum, çok fazla seviyordum.

Sabah Y/N'yi alıp kahvaltıya götürmek için her zamankinden biraz daha erken kalkmış ve hazırlanmıştım. Erken kalkmazdım aslında ama onun haberi yok, yani onu ben uyandıracağım. Yüzümde oluşan istemsiz gülümseme ile arabama binmiş Y/N'nin evine sürmüştüm.

Geldiğimde arabayı park edip indim. Cebimden ben de olan yedek anahtarı çıkarttım, kapıyı açacağım sırada tesadüfen dizim hafifçe çarpmıştı bu kapının zaten açık olduğunu fark etmemi sağlamıştı. Kaşlarımı çattım.

"Markete gitti de kapıyı mı açık unuttu?"

Kendi kendime mırıldandığımda saatin çok erken olduğu aklıma gelmişti.

"Ama o bu saatte uyanmaz."

Kapıyı itip içeri girdim ama içerisi resmen savaş alanı gibiydi. İçimde ki korku daha da artarken Y/N'ye seslendim.

"Y/N, evde misin?"

Ses gelmeyince evde onu aramaya başladım. Banyoya, tuvalete, odasına, mutfağa her yere bakmıştım ana yoktu. Telefonumu çıkartıp onun numarasını tuşladım. Telefonunun sesini duyabiliyordum, sesi takip ettiğimde odasına gelmiş ve yatağının hemen yanında ki komidinin üzerinde ki telefonunu görmüştüm. Dişlerimin arasından bir küfür savurdum.

Ne yapacağımı bilmez bir halde salonda ki koltuklardan birine oturdum. Yavaş yavaş gözlerim dolarken aklıma sadece Jin hyungu aramak geliyordu.

"Sabah sabah ne oldu?"

Yutkundum.

"H-hyung."

"Ne oldu lan? Sesin kötü geliyor?"

H-hyung Y/N y-yok."

"Nasıl? Ne demek yok?"

"Ben onu kahvaltıya götürmek için ona gelmiştim ama evin kapısı açıktı ve içerisi savaş alanı gibi hyung, YN'yi evde her yerde aradım ama yok hyung. B-ben ne yapacağım şimdi? Aklıma bir tek sen geldin."

"Sakin ol ve polisi ara ben geliyorum hemen."

Ve telefon kapanmıştı. Onun dediğini yapıp polisi aramış ve beklemeye başlamıştım.

Y/N
Yüzüme çarpan ani soğukluk aynı zamanda ıslaklıkla gözlerimi açmıştım. Karşımda bana sırıtarak bakan üvey babamı(!) görünce gözlerimi devirdim.