SAFDERUN 1.Bölüm
~ 14 Mart
Çalan alarm sesi ile içime işleyen yün yorganın sıcaklığını zar zor bırakıp odadaki buz gibi soğuğa titreye titreye bıraktım kendimi.Karşı Kanepelerde yatan kardeşlerime baktım hepsi mışıl mışıl uyuyorlardı.Dört kardeşin en büyüğü bendim.Benden sonra Ahmet,Samet birde en küçüğümüz Leyla vardı.
Sobanın bacasında asılı olan demiri alıp kapağını açtım.Gece boyu ağır ağır yanan ateş sönmeye başlamıştı.Odun kalmış mı diye kovaya baktım,olmadığını görünce üzerime kalın hırkamı ayağıma eteğimi başıma da yemenimi örtüp kömürlüğe doğru evden çıktım.Kömürlük evin kaşısındaydı.Aslında evimiz iki katlıydı ama soğuk olduğu için hep beraber yatıyorduk kardeşlerim ile.
Odaya geri döndüğüm de Ahmet'in sesi geliyordu.Yine Samet'e kızıyordu anlaşılan.
Ahmet çok düzenli,tertipli,tertemiz bir çocuktu.Yaşı on beşti,ama hiçbir haylazlığını görmedim bu zamana kadar hep olgundu yaşıtlarından.Bir o kadar da sertti.
Samet on üç yaşındaydı,oda Ahmet'in tam tersine yaşıyordu hayatı.Haylaz mı haylaz ne düzen bilir ne temizlik.Ancak çok yufka yürekli ve çok merhametliydi.
Leyla da analığımdan olan kardeşimiz ama öz kardeşten bir gün bile ayırmadık.En kıymetlimizdir.Çok uslu çok sakin bir çocuktur.
Babam annem vefat edince çok geçmeden analığım ile kıydı nikahı.Başta hiç istemedim.Çok ağladım.
Ancak analığımı tanıyınca onun merhametini şefkatini görünce öz anam gibi sevdim..İlk evliliği olmasına rağmen çekip çevirdi bizi,kanatlarının altında korudu kimseye ezdirmedi.Şehirde yaşamasına rağmen köye gelin geldi.Bir günden bir güne gık dediğini duymadım.
Babam annem ölünce biz yıkılmayalım diye elinden gelen her şeyi yaptı.Fakat oda fazla dayanamadı kendi işini yapamaz hale geldi.
Babam her konuda arkamızda durdu.Okumak istedim okuttu.Köyde kızlardan bir ben vardım birde Zeliha vardı okuyan.Beraber çalıştık kazandık üniversiteyi.O da benim gibi kafasına koydumu yapardı.
Kapıyı açtığımda Ahmet yatağını toplamış,Samet'e yatağını toplamasını söylüyordu.
"Abla Allah aşkına şuna söyle toplasın yatağını her gün toplamaktan bıktım"diye söylendi Ahmet.
"Ne var sanki toplasan abi bende ayak işlerini yapıyorum tüm gün"Samet hiç altta kalmazdı.
"Tartışmayın tamam tamam ben toplarım yatağı.Samet sende koş bakkala iki tane ekmek al "
" Tamam ben yatağımı toplarım " diye lafı çevirmeye kalktı Samet.
" Hadi hadi Babamlar uyanmadan git gel hemen "
"Abla iki ekmek yeter mi ki " diye sordu Ahmet.Evin her eksiğiyle ilgilenmeye çalışırdı.
"Bayatlar var daha onlarında bitmesi gerek " dedim.Samet oflaya puflaya hazırlanıp çıktı.
Evimizde hiçbir şey israf olmazdı.Çöpe atılan bir ekmek dahi görmedim bu zamana kadar.Analığım da bende çok özen gösterirdik.
Ahmet'i ahıra süt sağmaya yolladım.Bende sobayı yakıp Leyla'yı giydirdim.Leyla daha şimdiden çok güzel bir çocuktu.Sanki büyümüşte küçülmüş gibiydi.
