Kara Yıldız

Bölüm 1

Yıl 2024 Ahmet 15 yaşında 1.74m boyunda siyah saçlı kahverengi gözlü bir lise öğrencisiydi akşam saat 10 olmuş olmasına rağmen hala gözüne uyku girmiyordu yarın olmasını dört gözle bekliyordu çünkü yarın Türkiye'nin yaptığı dünyanın en yeni en mükemmel MMORPG oyunu yayımlanacaktı. Sabırsızlanıyordu 2 saat sonra ancak gözlerini yumabilmişti.

Kendi bir boşlukta süzülürken bulan Ahmet garip bir çekim gücüyle çekilmeye başlamıştı. İlerlediği her saniye etraf aydınlanıyor ve karşısına 3metre boyunda rengi ayaklarından kafasına kadar uzay karanlığına benzeyen vücudunun üzerinde sanki uzaya bakıyormuş gibi hisettiren küçük beyaz noktacıklar geziniyordu. "Seni seçtim çocuk " Ahmet şaşkınlıkla ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. "Ben Kara Yıldız Galaksisindeki Maru gezegeninin gardiyanıyım. Eskiden yaşadığın gezegende ölmeni planladım ve seni buraya getirdim" Çocuğun kafası karışmıştı. Kendi kendine "öldüm mü yoksa kaçırıldım mı?" dedi. "Merak etme sana gardiyanı olduğum gezegende hayat vereceğim." Çocuk "Kafam çok karıştı beni buraya getirme sebebiniz nedir?" Dedi.

Gardiyan hoş bir ses tonuyla "senin MMORPG gibi dünya oyunlarını ve büyü tarzını çok uzun bir zamandır takip ediyordum strateji bilgin de o eski dünyana göre mükemmeldi sen bu dünya koşullarına daha çok uyuyorsun bu yüzden seni buraya getirme kararı aldım ve seni buraya getirdim" dedi. Ahmet "peki ama ben sıradan bir insanım bu dediğin koşulları sağlamıyorum benim büyülü güçlerim yok" dedi. "Gardiyan cidden haklısın şuanlık sıradan bir insansın ama merak etme büyülü güçler kazanacaksın örnek göstermemi istersen" dedi. Gardiyan elini kaldırdı ve gökten eline 100m çapında bir yıldırım çarptı Gardiyan"kusura bakma yanlışıkla gücümün yüzbinde 1ini kulandım derken sağ eliyle kafasını kaşıyordu"Ahmet durum karşısında izlemekle yetiniyordu "gördüğün gibi sana layık olduğun kadar büyülü güç vereceğim" derken tam o sırada Ahmet'in vücuduna etrafta yayılan farklı tonlarda birden farklı renk hücum etti. Zihninin algısının kuvvetlendiğini gücünün arttığını hissedebiliyordu. Gardiyan "sana özel bir büyü göstereceğim bu büyü normalde öğrenmesi bir o kadar zor bir büyü ama sana bunu burada öğreteceğim Bu büyünün ismi kapı bu büyü ile önceden gittiğin bir yere boyut açmana yarar bu büyüyü kaçmak için kullanmanı istiyorum ölmeni istemem sonuçta bana o dünyada lazım olacaksın " dedi. Ahmet "yardımcı olacaksın derken?" dedi. Gardiyan "Bu bir sır zamanı geldiğinde öğreneceksin zaten merak etme" dedi ve kapı büyüsünü öğretmeye başladı.

Ahmet bir kaç başarısız denemeden sonra kapı büyüsünü kullanabiliyordu. Gardiyan "benden bu kadar çocuk daha sonra tekrar karşılaşacağız emin ol" dedi. Ahmetin göz kapakları kapandı. Sislerin arkasından çok kötü bir ses geldi. Bu ses dünyanın tepesinde taht kurmuş iblis kralının sesiydi ve küreye bakıyordu iblis kralı kendisini kaplayan sis yüzünden vücudu gözükmüyordu ama küreden nereye baktığı anlaşılıyordu. İblis kralı "ilginç bu dünyaya yeni biri geldi ve geliş yolu çok ilgi çekici bu dünyada doğmamış biri acaba beni eğlendirmeye gücü yetecek mi" dedi. ve kahkahalar atarak sislerde kayboldu.

Ahmet hiçbirşeyden habersiz gözlerini bir ağacın altında açmıştı. Şaşkınlıkla etrafına bakıyordu hava çok temiz ve etraf çok sakindi. "hep hayal etmiştim hep böyle bir dünyada yaşamak istemiştim hayallerim gerçek oldu." Ahmet çok mutluydu ama yapacağı daha çok şey vardı. "Evet artık bu dünyadaysam ilk önce bir şehir bulmam lazım" dedi. Bir yön seçmeliydi şehir ne tarafta bilmiyordu. "Güneş batıyor tahminen saat 3 filan olmalı acele etmem lazım" dedi. Güneşin doğduğu doğuya doğru yürümeye başladı bir süre etrafa bakınıp yürüyen Ahmet ileride toprak bir patika gördü sanki üstünden bir sürü araç geçmişte yol oluşmuştu. Ahmet bu yolu takip edersem eğer her türlü bir şehire varmam lazım diye düşünerek yola koyuldu yol dere kenarına yakın bir şekilde devam ediyordu çok susamış olan Ahmet dere kenarına eğilerek su yudumlamaya başladı su o kadar temizdi ki Ahmet "çok güzelmiş" dedi Ahmet kafasını kaldırdığında ileride dere kenarında bir karartı gördü karartı bir insana benziyordu.