Acılarımla şiirlerimi okuyan tanışır.
Artık kokun değil bu bedenle duman karışır.
Anlattıkça kış vurur odamın kıyısına,
Sabahlarım soluk, nefesim boğuk..
Kursağımda günah gibi yaşatmadığım umutlar.
Söylemeliydim gel demeliydim oysa ki
Ama istemem bensizken
Ne mutlu ne mutsuz ol.
Ateş örtüyorum üstüme
Bu gecede böyle kulum
Rabbim
Ayrılığın rüzgarını estir
Cehenneminde kavrulduğum
Bir Sevdanin kuluyum.
Ne hüsran nede kin degilsin aslında
Bu nasil bir ah, Vahlarda sesim
Yanarak yıkılarak
Aklıma her geldiginde ağlayarak..
Düşün sonra be adam
Ezanlar okunur
ve bir seladan sonra
Toprak olunur
Özgürlükse anlattığın
Başkasına kaynamıştır kanın
Ama ben ...
Bir kac satır arasında
Aşkla idam olan o kadın.
Gidişin ölümden beter
Ölüm istedim ben senden
Geçmiyor sanki zaman.
Karşıma koydum seni
Uzaklara dalıyorsun
İşte senden tek kalan
Bir kac resmin, birtek orda gülümsüyorsun
Korkularımla yüzleşiyorum şimdi
Ben değilmiydim gideceksin diye
Gözlerinden ömür akıtan
Peki sen, sen değilmiydin
Ağlama gül yüzlüm diye avutan ?
Bana kıyamayan yanını sevdim be Adam
Ama unutmam seni
Şimdi !
Gidiyorum ben...
Bitiyorum!
Geldiğim sensiz sabahlarıma uyuyup
Uyanmamayı diliyorum!!
Sensiz bir gece sessizce ölmeyi istiyorum.
