0.4

970 43 17
                                    

Kulaklığımı kulağıma taktım ve rastgele bir şarkı açtım . Şans bu ya Aren'in en sevdiği şarkı çalmaya başladı .

Onun sayesinde bu şarkıyı durmadan dinliyordum ve bağımlılık yapmıştı . Tıpkı Aren gibi . Ona karşı olan duygularım her geçen gün artıyordu ve artık içime sığmıyordu .

Onu sevmekten usanmazdım. Ama elbet zor geldiği zamanlarda oldu . Mesela bir derdi olduğunda ona sarılıp ben burdayım geçer diyemedim.

Sevinçlerimi paylaşamadım , üzüntülerimde başımı omzuna yaslayamadım sıkıntılarımı anlatamadım .

Ama bir gün olsun ' keşke sevmeseydim ' demedim . Hep ' iyi ki ' dedim .

Ama artık duygularım içime sığmıyordu ve bir yerden başlamam gerek diye düşündüm ve ona yazdım . Bir gram da pişmanlığım yok . Bana farkında olmadan yazması ya da vakit ayırması yüzümde anlamsız bir tebessüm oluşturuyor .

Bunları düşünürken okula gelmiştim . Ah Aren bana ne yapıyorsun ? Seni düşünmek bile aklımı başımdan alıyor .

Kimseye görünmeden sınıfa çıkıp çantamı Beyza'nın yanına bıraktım ve kantine gittim . Gizlice bir kaç çikolata ve süt aldım . Çünkü bizimkiler görürse uzunca bir nutuk çekerlerdi .

Çünkü kalp hastasıydım ve bazı şeyleri yemem yasaktı üstüne üstlük bunlardan birisi de çikolataydı .

Çikolatamı bitirdim ve paketini çöp kutusuna attım . Daha sonra aşağı inerken onu gördüm . Yakın arkadaşı Anıl ile konuşuyordu . Anıl bir şeyler söyledi ve Aren birden kahkaha attı . Tabi kantindeki bir çok kişinin bakışlarını da üzerine çekti .

Şöyle gülme zalımın oğlu ben kalp hastasıyım bir gün senin yüzünden ' hık ' diye gideceğim o olacak . Kendi kendime güldüm ve yanlarından geçtim . Kalbim sanki maratonda gibi atıyordu .

Bizimkilerin yanına indim ve hepsi ile selamlaştım . Arda'nın ise yanına gittim ve iki yanağından da sulu sulu öptüm . Gülüp sarıldı .

Bu çocuk ile nasıl bu kadar farklı olabiliriz bilmiyorum . Sabah benden önce kalkıp okula geliyor ve onca yolu birde yürüyor . Tamam onca yol dediğim 15 dakikalık bir mesafe olabilir fakat sonuçta yürüyorsun ve sabahın köründe benim için bir eziyet .

Kesinlikle benim ikizim başka birisi ve evet hastanede karıştık . Ya da Arda evlatlık başka bir açıklaması olamaz .

Biraz konuşup sohbet ettik zaten daha sonra zil çaldı . Sınıfa girer girmez geri çıkmak istedim . Çünkü ders matematikti hey Allah'ım biliyorum bunlar okulu bırakmam için birer işaret ama anam izin vermiyor ki .

Okuyup doktor olacakmışım . Benim daha kendime hayrım yok . Ayaklarımı sürüye sürüye gidip Beyza'nın yanına oturdum . Kafamı sıraya koydum ve beni uyandırmaması için tembihledim . Zaten anlamıyorum bir de dinleyerek hiç vakit kaybedemem en iyisi uyumak .

Zilin çalması ile uyandım ve esnedim evet hala uykum var . Koala gibi yaşıyorum bu hayatı . Ye , iç ,  yat ama asla ders çalışma . Bana dokunuyor zaten .

Uyuşukluk ile yerimden kalktım ve aşağı inmek için sınıftan çıktım . Resmen okulun ortasında uyur gezer gibi dolanıyorum . Kafamı kaldırır kaldırmaz sert bir duvar gibi birşeye çarpmam bir oldu . ' Hay ben bu duvarı buraya koyan adamın '

Elimle kafamı tutup başımı kaldırdım . Görüş alanıma geniş omuzlar girince kafamı biraz daha yukarı kaldırdım ve bana bakan bir çift maviş göz ile karşılaştım .

Yerinde duramayan kalbim onun sözleri ile artık öyle hızlı atıyordu ki tutabilene aşk olsun

' Yürürken önüne bak Azra , böyle bir güzelliğe yazık olsun istemem ' dedi ve gülerek çekip gitti .

Dedikleri ile kendimi bir an transa girmiş gibi hissettim . Birincisi adımı nereden biliyordu , ikincisi bana güzel mi demişti ?

Çk kötü oldu blyrm . Alkışa gerek yk . Tşk öd bb

konser  'texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin