5

269 36 12
                                    

"Yeterince Konuştuk. Şimdi, Şu Çakım Neredeydi Benim?"

3, Arkasını Dönüp Yanında Getirdiği Çantayı Kurcalarken; Kibum, 3 Boğazını Bırakır Bırakmaz Öksürmeye Başlamıştı. Ciğeri Oksijenle Dolmuştu Ama Yakıyordu. Boğazının İse Morardığına Emindi Kibum. Ama Şimdi Bunları Düşünmemeliydi. Buradan Kurtulmak Zorundaydı, Yaralanmak İstemiyordu. Ama Jonghyun'a Da Ulaşamıyordu. Ne Yapabilirdi Ki?

"Jonghyun Hyung, Yalvarırım Benim İçin Diren. Canımı Yakmaya Kıyamazsın Sen, Lütfen..."

Kibum Yapabildiği Tek Şeyi Yapıp Yalvarmaya Devam Ederken, 3 Arkasını Dönüp Kibum'a Koyu Gözlerle Bakmıştı.

"Sana İşe Yaramayacağını Söyledim Güzelim. Boşu Boşuna Dil Dökme."

Elindeki Çakı İle Kibum'a Doğru Yaklaştı 3. Kibum'un Üzerindeki Gömleği Sertçe Yırttıktan Sonra İse, Elindeki Çakıyı, Beyaz Tenin Çukur Köprücük Kemiğine Dayadı.

"Acı Çekmeden Önceki Son Dakikaların Güzelim, Demek İstediğin Bir Şey Var Mı?"

Kibum, Yaşlı Gözlerle 3'e Baktı, Ardından Gözlerini Kapattı Ve Sesszice Mırıldandı.

"Jonghyun Hyung, Sana Güveniyorum."

~Geçmiş~

Jonghyun, Odaya Alınmadan Önceki Son Beş Dakikasını, Kibum'la Geçirmek İstemişti. Minho İse Onları Kıramamış, Ardından Beş Dakikalığına Yalnız Bırakmıştı İkiliyi.

"Kibum, Şunu Bilmeni İstiyorum Ki...Tedavi Olumlu Yanıt Vermeyebilir. Bu 1000 Kişilikle Birlikte, Akıl Hastahanesinde Sonsuza Yaşamak Zorunda Kalabilirim. Ama Sen, Yine De Seni Sevdiğimi Ve Sana Değer Verdiğimi Bil, Olur Mu?"

Kibum, Elini Yanağına Koyup Konuşan Hyung'una Baktı Dolu Gözlerle. Ardından Başını İki Yana Salladı Ve Yanağının Üstüne Konulmuş Elin Üzerine Koydu Elini.

"Böyle Konuşma Jonghyun Hyung, Sana Güveniyorum."

...

Bende Jjong'a Güveniyorum *^*

9.5.3 | Jongkey ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin