7

248 33 10
                                    

"A-Alo! Minho, Benim Kibum. Jonghyun Hyung-"

"SENİN EVİNDE, ONU YAKALADIK KİBUM! SAKIN EVE DÖNME!"

"Minho Aslında-"

"BIRAKIN BİZİ! TEKRAR ORAYA DÖNEMEYİZ BİZ, BIRAKIN BİZİ!"

Jonghyun'un Sinirli Sesini Duyan Kibum, Korkuyla Titredi. Ardından Gözlerinden Akan Yaşı Silip Hafifçe Gülümsedi.

"Kimseye Zarar Vermemiş, Değil Mi Minho?"

"Hayır, Vermemiş. Hem, Sen Bana Ne Diyecektin?"

Kibum Ardı Arkası Kesilmeyen Gözyaşlarını Silmeye Çalışırken Buruk Bir Şekilde Gülümsedi Ve Başını İki Yana Salladı Minho Göremese Bile.

"Bir Şey Yok, Sadece Jonghyun Hyung'un Durumunu Soracaktım. Ona İyi Bakın Minho."

"Bakacağız Kibum. Bu Sefer Kaçmasına Da İzin Vermeyeceğiz. Sen De Daha Fazla Üzülme Tamam Mı?"

Islak Yanakları İle Başını Yeniden Salladı Kibum. Ardından Burnunu Çekti Ve Derin Bir Nefes Aldı.

Şu An Güvendeydi.

"Tamam Minho, Üzülmem."

Ve Telefonu Kapatan Kibum, Boğazı Yırtılana Kadar Çığlık Atıp Ağladı Uzun Uzun.

Issız Sokak İse İşini Oldukça Kolaylaştırmıştı.

...

Bi Düşünürseniz, Aslında Kibum'un Yaşadığı Şeylerin Çok Zor Olduğunu Anlarsınız.

9.5.3 | Jongkey ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin