Kaan'la okuldan dönerken gördüklerim beni iyice çıldırttı Leyla. O adamın arabasına bindin ya. Binmen bile sorun değil de, hani elini tuttu ya... İşte Leyla... Canımın yandığını hissettim o an. İçimden bir parça koptu sanki.
Ben sana bakarken içim titriyor. O adam senin elini tutuyor. Ve o senin eski sevgilin Leyla.
Bunlar için sana kızmaya hakkım yok ama için yanıyor. Ben bu yangının sönmeyeceğine eminim. Çünkü yanımda sana olsan da sana olan aşkım hiç bitmeyecek. Her gün kalbim daha hızlı çarpıyor.. Daha hızlı ve daha hızlı...
Eve geldiğimde dedem ve Kaan'la düşündük ve sana mektup yazmaya karar verdim. Herkese anlattım seni deli gibi sevdiğimi. Herkes bilsin. Bu mektuptaki satırları okusa o güzel gözlerin... Sen de öğreneceksin..
Yazarken çok zordu Leyla. Herkese seni nasıl sevdiğimi anlatabiliyorken sana anlatmak neden bu kadar zor oldu anlamıyorum. Yanlış bir şey söylemekten korktum sanırım. Sonsuza kadar bana ait kalmasını istediğim kalbini incitmekten korktum...
Mektubu alıp sizin eve doğru yola çıktım. Her adımda kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Sana geldiğimi biliyordu o da. Bir çocuğun annesine kavuşması gibiydi sanki. Yıllardır görmediği annesine. Sanki boynuna sarılacağı o ana yaklaşırken deli gibi çarpan kalbine hakim olamayan bir çocuk. İşte kalbimin sana kavuşması da böyle...
Evin önünde annenle babanı gördüm Leyla. Az daha "Metin amca ben senin kızına deli gibi aşığım, ölüyorum. Mektup yazdım da onu getirdim" diyecektim. Evet, bunu ağzımdan kaçıracak kadar aptalca davranıyorum. Seni düşünürken aklım başında değil.
Tüm bunlar bir yana, evden atıldığınızı öğrendim. Çok üzüldüm Leyla, ne yapacağımı şaşırdım. O telaşla eve koştum.. Neyse ki dedem beni biraz sakinleştirdi. Yarın okuluna gelebileceğimi söyledi. Üstelik rüyasında nerede olduğunu da öğrenebilirmiş... Bunları duymam biraz sakinleştirdi beni. Yarın seni görecek olmamın verdiği heyecanla yatağa koştum..
Ama okulda yaşananları düşünmek bile istemiyorum. Çünkü yaşadığımız tek iyi şey, senin onu sevmediğini öğrenmiş olmamdı.
Yine de bu kadar yakından kokunu duyabilmek de güzeldi...
Kavga esnasında mı oldu tam anlayamadım ama cüzdanım çalındı. Sana mektubu ilk getirdiğimde, annenleri görünce cüzdanıma koymuştum mektubu... Ne yapacağımı bilmez, delirmiş vaziyetteydim. Bir tüm bu olaylar içinde babanın bana senin peşini bırakmam için teklif ettiği çek de tuhaftı. Leyla ben var ya seni hiçbir şeye değişmem bu dünyada...
Hiçbir şeye....
Baban da bunu anlayacak bir gün.
Neyse.. Leyla... Bir gül aldım ve artık sana, seni nasıl sevdiğimi anlatmamın zamanı gelmişti. Evine geldiğimde Arda'nın sokağa çiçeklerle Leyla yazdığını gördüm. Bir süre atıştık.. İsmail abi "halı sahanın orada kapışın" dedi. Yine her şey mahvoluyordu. Dedemi ve arkadaşlarımı toplayıp gittim. Arda'yla bir süre karşı karşıya kaldıktan sonra senin gelmeni hiç beklemiyordum Leyla... Nasıl öğrendin orada olduğumuzu bilmiyorum ama...
Her şeye rağmen, seni görmek, bana yetiyordu...
Bir süre Arda'ya bir şeyler söyledin ne olduklarını anlamadım çünkü o an sadece seni izliyordum. Sonra bana döndün, kalbimin nasıl attığını duymuşsundur. Yerinden fırlamasına ramak kala dudaklarından dökülen şu iki kelimeyi ölsem unutmam: "sadece yeşil" ...
Leyla....
Mektup nasıl eline geçti bilmiyorum...
Okumuşsun, üstelik bana gözlerinin rengini söyledin..
Leyla o an içimde yaşadığım şeylerin tarifi yok. Artık sana olan aşkımı biliyorsun...
Her şey çok güzel gidiyorken sana aldığım gülü de verdim sana.. Kabul ettin.. Ve gülümsedin... Çok basit eylemleri sen uygulayınca ne büyük devrimlere dönüşüyor... İçim daha da yanmaya başladı o an.
Leyla... Ölüyorum ben ya... Çok aşığım sana...
Babamın gelmesiyle yıkıldım. Nasıl buldu bilmiyorum ama çek elindeydi ve sana teşekkür etti çek için. Benim de dünya başıma yıkıldı....
Bu durumu nasıl toparlarım bilmiyorum. Bir şekilde bu işte benim para istediğim saçmalığının yalan olduğuna seni inandırmam gerekiyor.
Tek bildiğim bir şey var. Bir kelime.
Leyla.
Senden başka hiçbir şey bilmem artık ben. Belki de birkaç gün içinde bir saat yan yana olduk. Ömründen bir saat benimle geçti. Zaten ben seninle yaşıyorum her anımı.. O bir saat bir ömre ne zaman dönüşür bilmiyorum ama beklerim ben. Her anımız birlikte geçsin istiyorum.
Hiçbir gülümsemeni kaçırmak istemiyorum Leyla.
Arkadaşlar ne düşünüyorsunuz? Nasıl gidiyor? Devam edeyim mi? Teşekkürler :)
