Seni seviyorum...
Leyla... Sana aşığım.
Leyla hayattaki en değerli şey sensin benim için. Seni seviyorum...
Leyla... Seni her şeyden çok seviyorum.
Off... Böyle de olmaz. Nasıl söyleyeceğim sana seni sevdiğimi..?
Leyla artık söylemek istiyorum seni nasıl sevdiğimi. Dayanamıyorum. Olmuyor böyle... Yürümüyor yani.. Sen olmayınca eksik hissediyorum hep... Olmazsan da her zaman eksik hissedeceğim. Leyla... Sen de sev beni ya da hep yanımda kal. Sensiz cehenneme dönecek olan dünyamda yalnız bırakma beni n'olur... Artık nasıl veya ne şekilde olacağını umursamadan söyleyeceğim seni sevdiğimi, ilk gördüğüm yerde. Neresi olduğu önemli değil, nasıl olduğu da.. Sen ol, bir de ben olayım. Sonra söyliyeyim sana, anlatayım seni nasıl sevdiğimi. Leyla ile Mecnun olalım. Belki biz de bir efsane oluruz. Mecnun'um ben. Leyla'sını çöllerde arayan bir Mecnun.
Leyla bu dünyaya katlanamam ben sensiz. Yapamam yani. Olmaz Leyla... Sana öylesine alıştım ki.. Yanımda olmasan bile varlığını bilmeye o kadar alıştım ki... Hani olur ya böyle.. Bir şey olur hayatında ve artık sana onsuz devam etmek imkânsız gibi gelir. Sensin işte benim hayatımdaki o şey.
Mecnun tüm bu düşüncelerden sonra uyuyakalır. Ertesi gün Mecnun, Leyla'yı okuldan dönerken görür. İlk konuşmaya çalıştığında Leyla, "Olmuyor, konuşamıyoruz." der ama Mecnun peşinden koşar...
Belki de hayatta hiçbirimizin, hiç kimseyle arasında gerçekleşmeyecek şu konuşma geçer aralarında...
Leyla, Leyla, Leyla, Leylaaa, Leyla dur, nolur dur ya.. Nolur bi dinle beni bak. Duramazsan bunu kullanmak zorunda kalabilirim.
Nasıl kullanacaksın bunu?
Hiçbir fikrim yok ama bu güzellik için kullanılıyormuş, sen de benim bu dünyada tanıdığım en güzel şeysin...
.....
Ya bi saniye ya bi saniye yaa! Nereye gittiğini sanıyorsun ya? Anlamadan dinlemeden çek git! Yok yaaa!!
Yaa Mecnun ya gidicem ya işim var.
Ya bi yere gidemiyorsun, bi yere gitmiyorsun. Beni dinleyeceksin burada, anlatacaklarım var. Ya ben seninle birlikte olabilmek için, senin karşına çıkabilmek için neler çektim ben yaaa!
Bağırma bana!
Bağırmıyorum!! Bağırmıyorum!!!! Seviyorum seni be! Köpek gibi seviyorum. Seni ilk gördüğüm andan itibaren seviyorum ben seni Leyla! Ya ilk gördüğüm andan itibaren beynimden vurulmuşa döndüm bee! Ayakta duramadım senin karşında Leyla! Yani gözlerinin içine bakıp, tek bir kelime etmek için; kainatı yakarım bee!!
Mecnuun...
Mecnun falan yok, dinle bitmedi, bitmedi!! Seninle karşı karşıya gelip sana seni seviyorum diyebilmek için her şeyi yaparım. Sırf bunun içindi yaa! Sadece şu an için!!!
Eeehh yeter be!!
Ne bağırıp duruyorsun!?? Sen erkeksin tabi böyle yolun ortasında dur, haykır duygularını! Ben de kadınım diye durup dinleyim dimi!! Çok romantik (!) . Hayır yaaa!
Ben de seni seviyorum ulan!
Ulan mı? E sen niye bağırıyorsun?
Sen bağırıyorsun çünkü!
Ben sevdiğimden bağırıyorum. Ben niye bağırdığımı da bilmiyorum ayrıca. Bu bağırışma işini çözmemiz lazım. Şu an ne yapacağımı bilmiyorum. İlk kez biri bana seni seviyorum dedi..
Bana da yolun ortasında ilk kez ilan-ı aşk etti biri...
Çok heyecanlıyım. Napsak ki? Bakma aşağı. Bakma aşağı. Yürü bana doğru gel... Sesime gel... Gel bana. Bana doğru yürü...
Ve...
Sanki hayata tutunurcasına, bir daha hiç bırakmayacakmış gibi sımsıkı sarıldılar birbirlerine....
