Herkes bakar ama herkes göremez...
Soğuk mermer taşından kalkıp üzerimi silktim...
Hava soğumaya ve kararmaya başlamıştı. Acı bir şekilde güldüm. Arkama son kez bakıp ilerlemeye başladım.
Görmeden sevmeye inanır mısınız?
Ben görmeden sevdim. Ailemi görmeden, onlara dokunmadan ,onlarla bir kez bile konuşamadan sevdim. Hemde çok sevdim ,öyle sevdim ki ruhları bile hissetti eminim .
21 yıl boyunca 1 mektupla tanıdım onları. Çok zor oldu ama tanıdım . Her zorluğun sonunda bir güzellik vardır değil mi ?
Bu benim hikayem ve acılarım. Dikkatli ol , benimle beraber bu yolda ilerlersen çok şey kaybedebilirsin . Ama bu yolda 1 arkadaşa da ihtiyacım var o sen olur musun ? Acılarımı paylaşabilirim böylelikle...Böylelikle sevgi denen kelimeyi öğrenip bende seviliyorum diyebilirim.
Sadece bekle ,elbet bir gün sende huzura kavuşacaksın. Elbet bir gün siyah seni de eline geçirecek. O zaman yanlızlık nedir öğreneceksin...
Şimdi soruyorum . Benimle beraber bu yolda mısın? Benimde acılarıma ortak olcak mısın?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Scream [PJM]
Fanfiction×gerçek yaşanmış olaylardan kurgulanmıştır.× Canım yanıyordu Jimin... bende herkes gibi arkamda birilerini bırakıp gitmek istiyordum. Ama arkamda ağlayacak bir kişi bile yok .
![Scream [PJM]](https://img.wattpad.com/cover/215160615-64-k312712.jpg)