"มอส..ฮื่อ..เค้าทิ้งกุไปอีกแล้วว่ะ ผุ้หญิงแมร่งยังไงวะคิดจะรักก็รักคิดจะทิ้งแมร่งก็ทิ้ง
เหมือนกุเป็นหมา ฮื่อ.."
ผมร้องไห้ครวญคราง หลังจากบอกเลิกกับแฟนตัวเอง ได้ยินไม่ผิดหรอก
ผมเป็นฝ่ายบอกเลิกแฟนเองแหละ ผุ้หญิงมันน่าเบื่อ
เอาแต่ใจ ผมเห็นแล้วอยากถีบแต่ทำไม่ได้หรอก ทำไมอ่ะหรอ เพราะผมหล่อไง+เป็นพระเอกด้วย คุคุคุ เอ่อผมขอแนะนำตัวแป๊บผมชื่อตาล อยู่ม.6
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งในประเทศไทย
"โอ๋...ตาลไม่เป็นไรหรอกมึง แค่นี้เองเดี้ยวมึงก็หาใหม่ได้ เนาะ^^"
มอสพยายามปลอบผม อันที่จริงผมไม่เสียใจเลยที่เลิกกับแฟน แถมดีใจสุดๆ
ด้วยซ้ำ แต่ที่ผมต้องแสดงบทโศกเพราะผมจะได้ มีข้ออ้างมาหาเพื่อนตัวเล็กของผมที่บ้านไง ผมทำแบบนี้เป็นสิบๆครั้งโดยที่มอสจับไม่ได้สักครั้ง
เป็นไงล่ะสมองผม ฉลาดหาไรเปรียบไม่ได้ คุคุคุ
"ไม่เอา กุจะไม่มีแฟนแล้ว อื่อ.."
แน่นอนว่าผมยังคงดราม่าได้อีก ผมจะไม่คบผุ้หญิงอีก ขี้เกียจตามจีบ ไม่อยากแสดงละครล่ะแต่ หากทำอย่างนี้ต่อไปสักวันมอสก็ต้องรู้หาวิธีใหม่
ดีกว่า
"เอางั้นหรอ..แล้วแต่มึงล่ะกัน^^"
มอสบอกกลับมา โอยย..ยิ่งเห็นรอยยิ้มนี้ผมแทบจะละลาย อันที่จริงแล้วก่อนหน้านี้ผมก็
ไม่ได้คิดอะไรกับคนๆนี้หรอกแต่เรื่องมันเกิดประมาณ
สามอาทิตย์ที่แล้ว ในวันนั้นเป็นวันที่อากาศสดใส
"พี่มอสคร้าบ ผมขอจีบพี่ได้ไหม"
"พรวด..แค่กๆ"
มอสที่กำลังดูดน้ำอยู่ก็พ่นมันออกมาจนเต็มหน้า หล่อๆของผม แล้วหันไปมองรุ่นน้องร่างควายใน ชุมนุมที่ยืนอยู่ข้างๆอันที่จริงมันไม่ได้ร่างควายหรอกตัวก็สูงพอๆกับผมนี่แหละแต่มอสตัวเล็กเอง
YOU ARE READING
ไม่ขอเป็นแค่เพื่อนนะ(yaoi) (จบแล้ว)
Random..... ตาล...... ผมหลงรักเพื่อนตัวเองที่เรียนอยู่ต่างห้อง มานานละแล้วผมจะเอามันทำเมียให้ได้ด้วย .... มอส...... ตาลเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของผม เขาชอบแสดงอาการหวงผมออกนอกหน้านอกตาจนผมสงสัยว่าเขาเริ่มจะคิดไม่ซื่อกับผมแล้ว