สองอาทิตย์ผ่านไป....
"นายอนุพงศ์ออกมานำเสนองานหน้าห้องคนแรก"
เสียงครูสาวสอนวิทยาศาสตร์พูดออกไมเสียงดัง
ทำเอาร่างบางที่นั่งข้างๆผมสีขึ้นหน้า คงจะอายมาก
น่ารักจริงเวลาเขินอ่ะ อันที่จริงวันนี้ผมมีเรียนเต็มคาบ
เช้าแต่ผมไม่เรียนหรอกเพราะว่าผมจะติดตามมอส
ตลอดทั้งวันเหมือนกับโรคจิตหึหึหึ
"แล้วกัน"มอสอุทานออกมา
"ออกไปโลด"ผมพูดพร้อมดันหลังเล็กเบาๆ
"มึงจะบ้าเหรอกุไม่กล้าเว้ย ครูครับเปลี่ยนเป็นคนอื่น
ก่อนไม่ได้หรอ"มอสหันไปต่อลองกับครู
"ไม่ได้ค่ะ แล้วนายปวิณวัตมาทำอะไรที่นี่เธออยู่ ห้องแปดไม่ใช่รึไง คาบเช้าไม่มีเรียนหรอ"โด้...รั่ว
ใส่ผมเป็นชุดเลย
"ครับ เช้านี้ผมว่างไม่มีเรียนตลอดแนวเลย"แถไว้
ก่อนพ่อสอนไว้ เหอะๆ
"โธ่..จาร์ยอ่ะ"มอสเดินเตาะแตะไปหน้ากระดาน ไว้บอร์ดสีขาวก่อนจะหยิบไมออกจากครูมาแนะนำตัว
"สวัสดี...คะ..ครับ"เสียงสั่นคลอนอย่างฟังได้ชัด
"เขินหรอคร้าบบ หน้าแดงเชียว"บุ๊คเอ่ยแซว
"หุบปากเลย>
สร้างความพอใจให้กับบุ๊คอยู่ไม่น้อยเพราะมันยิ้ม
ไม่หุบเลย
"ครับๆๆผมก็ไม่อยากยุ่งกับคนมีเจ้าของหร้อกก ไม่
อยากตายเขียวอีกรอบหรอกแฟชั่นหมีแพนด้าสมัยนี้
เค้าไม่ฮิตกันแล้ว..."รู้ตัวนี่หว่า บุ๊คบอกพร้อมกับมองมาทางผมที่จ้องมันอย่าง ไม่ชอบใจ
"หึ เอาที่คุณสบายใจเถอะ ครับวันนี้ผมมานำเสนอ
เรื่องเซลล์พืช.."
"อ๋อ...ที่มันชอบจัดอยู่ในช่วงลดราคาป่ะ"เพื่อนคน หนึ่งพูดขัด
KAMU SEDANG MEMBACA
ไม่ขอเป็นแค่เพื่อนนะ(yaoi) (จบแล้ว)
Acak..... ตาล...... ผมหลงรักเพื่อนตัวเองที่เรียนอยู่ต่างห้อง มานานละแล้วผมจะเอามันทำเมียให้ได้ด้วย .... มอส...... ตาลเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของผม เขาชอบแสดงอาการหวงผมออกนอกหน้านอกตาจนผมสงสัยว่าเขาเริ่มจะคิดไม่ซื่อกับผมแล้ว
