...Ve bugün yine sabahladım.Güneşin o turuncu rengi, perdenin azıcık açık kalmış dekoltesinden içeriye sızıyor.Bu aralar çok fazla sigara içiyorum.Evet, bende biliyorum zararını ama elimden gelmiyor başka hiç bir şey.Hayatın o kadar faydalı şeyleri varken, ben tutup cımbızla cekiyorum acı verenlerini...
En son geçen hafta gördüm onu.Önceden tutup sahiplendiğim ellerinde, benim ellerim yoktu artık.İşte tam da önümden yürüyorlardı.Taştan kaldırımda...Ona benzetmem imkansızdı.Palto onun paltosu...Sonra bir sigara yaktım yine.O soğuk hava bile işime yaramıştı. Paltomun şapkasını başıma örtüp, yanlarından hızlı adımlarla geçtim, gittim.O gün canım her zamankinden daha çok acıdı. Canım bile bana acıdı...
