A big war

Hoofdstuk 1 - De brul van een leeuw

Met een angstaanjagende strijdkreet begaf ik me in de strijd. De leeuw brulde en rende op me af. Zijn brul deed me niets meer, zelfs geen rilling.
Net voordat de leeuw voor me stond tilde ik mijn grote schild op. De leeuw botste er met zijn hoofd tegenaan, waardoor ik wankelde. Je kon veel van een leeuw zeggen, maar het dier was krachtig.
Het gejoel en geroep in het colosseum werd harder na de eerste aanval. Het gejoel zorgde voor een hogere adrenaline-stroom door mijn aderen. Mijn ademhaling werd gejaagder. De leeuw moest en zal sterven.
"Ga dood gedrocht!" Schreeuwde ik en stak mijn speer door zijn borstkas. Het gejuich werd luider, waarna de leeuw op de grond viel en zijn laatste adem uitblies.
Mijn team rende op me af. Marco, de leider van mijn team, keek bezorgd. "Keto!" Riep hij.
Vragend keek ik hem aan. Marco kwam naar me toe en tilde me op. "Keto je bent gewond..." Zei hij bezorgd. "Zorg voor EHBO!" Schreeuwde hij. "Nu!"
Een lange man kwam naar ons toelopen, zo rustig als hij kon. "Als Keto een strijder is.. Dan overleeft Keto." Zei de man rustig.
"Ik ben helemaal niet gewond?" Vroeg ik verbaasd. Marco keek me met grote ogen aan.
"De leeuw heeft je zij geraakt met zijn klauw, Keto.." Zei Marco.
Snel keek ik naar mijn zij, en inderdaad. Daar zat een wond. Marco overdreef gruwelijk. Het was amper een wond te noemen, eerder een schaafwondje.
"Oh, dat wondje. Het is niet ernstig. En zet me neer, Marco. Het is ongemakkelijk."
Marco zette me neer en werd knalrood. De man glimlachte naar me. "Een echte strijder." Zei hij goedkeurend.
Achter de man werd de leeuw weggevoerd naar een kamer waar ze hem zouden ontleden en een mooi wandkleed ervan zouden maken. Ik vroeg me af in welke kamer het zou komen.
"Nou, mag ik nu naar mijn zusje toe?" Vroeg ik rustig. De man knikte, en met een verbaasd kijkende Marco liep ik naar de kleedkamers. Waar mijn zusje op me zou wachten.