Στα μάτια σου η λάμψη του, στο δέρμα η ζεστασιά του.
Χαμογελούν τα χείλη σου , η ανάσα σου βαραίνει.
Έχεις τον ήλιο φύλακα, την αύρα γκουβερνάντα
και του γιαλού νανούρισμα στ'αυτιά σου μέσα μπαίνει.
Μπήγεις βαθιά τα δάκτυλα στην άμμο τη καυτή,
βρέφος χορτάτο γίνηκες στη μήτρα του Αυγούστου.
Αγέννητο παρακαλάς να μείνεις για αιώνες.
Καθάριο πνεύμα, απόσταγμα ενός δικού σου μούστου.
Ρίγος κι ανάσα φούσκωσαν τα στήθια σου με μιας,
σα χάδι μάνας στο παιδί, από αγάπης χέρι.
Μια στάλα ιδρώτας κύλισε μουσκεύοντας τα χείλη,
Θεός και Άγιος έγινες κι αυτό το καλοκαίρι.
YOU ARE READING
ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ Ο ΚΑΜΜΑΤΟΣ
PoetryΕίναι εκείνη η στιγμή που σε πιάνει ο οίστρος, που το κεφάλι σου πάει να εκραγεί και οι παλμοί σου ανεβαίνουν στην ιδέα να προλάβεις να αποτυπώσεις τις εικόνες του μυαλού και της καρδιάς με λέξεις χρώματα. Άλλες φορές χρώματα μουντά και γκρίζα κι άλ...
