Δυο μαύρα μάτια δάκρυσαν, δυο χείλη ρόδα κλάψαν
Κι ανέτειλε ο ήλιος μου και τα πουλιά σιμώσαν.
Αγγέλων το φτερούγισμα στη κούνια σου απάνω
Κι οι χάριτες απλόχερα ταλέντα καρφιτσώσαν.
Κι ας ήτανε Φθινόπωρο και πέφτανε τα φύλλα,
ο ερχομός σου ολάνθιστο περβόλι στη ζωή μου.
Κι από αγάπη έκλαιγα μα κι από αγωνία,
αν θα μ΄αντάξιος μια ζωή στο πλάι σου καλή μου.
Ήλιο και Γη παρακαλώ και τ'ουρανού τ'αστέρια,
να σου περνάν τη λάμψη τους και να μη φέγγουν μόνα.
Και σαν της θάλασσας το φως στου Αιγαίου τα καλοκαίρια
θα σε ζεσταίνω μάτια μου στα κρύα του χειμώνα.
YOU ARE READING
ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ Ο ΚΑΜΜΑΤΟΣ
PoetryΕίναι εκείνη η στιγμή που σε πιάνει ο οίστρος, που το κεφάλι σου πάει να εκραγεί και οι παλμοί σου ανεβαίνουν στην ιδέα να προλάβεις να αποτυπώσεις τις εικόνες του μυαλού και της καρδιάς με λέξεις χρώματα. Άλλες φορές χρώματα μουντά και γκρίζα κι άλ...
