Benden Geriye Kalan Bazı Şeyler

2.bölüm

Kafedeki insanlar telaşlanmış ve kızın başına üşüşmüştü.

Kız kendinde değildi.Kafe çalışanlarından birisi telefonundan ambulansı arayıp telaşla adresi verirken meraklı kalabalık ise kızın başında dikiliyordu.
-
Kız ambulansa bindirilmiş ve hızla hastaneye götürülmüştü.
Hastaneye gelince acile alındı ve ilk kontroller yapıldıktan sonra gerekli testlerin yapılması için gönderildi.

-
Gözlerimi açtığımda ilk başta nerede olduğumu anlamamıştım.Ama sonra aklıma kafedeki anlar gelince bayıldığımı anladım.

Yediğim bir şey dokunmuştu herhalde.Başka ne olacaktı canım?

Yataktan kalktım ve yatağın yan kısmında duran hemşire çağrı ziline bastım.Sonra ise yatağa geri oturdum ve beklemeye başladım.

Birkaç dakika sonra doktor ve hemşire içeri girdi.
Doktor köşede beklerken hemşire serumumu değiştirdi ve dışarı çıktı.

Hemşire çıktıktan sonra doktor bana acıyarak baktı.Böyle bir şey beklemediğim için şaşırmıştım.
Doktor derin bir nefes aldı ve dosyaya bir süre baktıktan sonra bana döndü.

"Kader Su Dikmen"dedi onaylamamı bekleyen bir bakış atarak.

Kafamı salladım ve devam etti.

"Siz baygınken gerekli testler yapıldı ve testler neticesinde bazı olumsuz sonuçlar aldık."

Doktora"Kötü bir şey mi var?"diye sordum.Olduğunu biliyordum ama onaylamasını istiyordum.Daha doğrusu inanmayı reddediyordum.

Doktor düşüncelerimi sözleriyle böldü ve dünyamı başıma yıkacak o sözleri söyledi :

"Beyninizde büyük bir tümöre rastladık.Ameliyat olursanız bile kurtulma ihtimaliniz çok düşük."

Ve geri kalanı tıppı terimler ve algılayamadığım bazı sözcükler...

Doktor"Ameliyat olma durumunda görme yetinizi kaybetme ve daha kötüsü kurtulamama ihtimaliniz var Kader hanım ailenize haber vermemi ister misiniz?"dedi.

İfadesizce kafamı iki yana salladım."Gerek yok,onlarla ben kendim konuşacağım.Ne zaman taburcu olurum?"

"Serumunuz bittikten sonra birkaç ilaç yazacağım ondan sonra gidebilirsiniz ama ameliyat hakkında bir şey söylemediniz ?"

Doktora baktım ve"Düşünmek istiyorum."dedim.

Doktor anlayışla başını salladı ve kapıyı yavaşça örtüp çıktı.O çıkar çıkmaz içimde biriken göz yaşları yanaklarımdan süzülmeye başladı.

-
Hastaneden çıkmış ve doktorun yazdığı ilaçları almıştım.Hemen eve gitmek istemiyordum.Bu yüzden bir taksi durdurdum.
Sahile gidecektim o tuzlu deniz kokusunu içime çekecek, rahatça ağlayacak ve kararımı verebilecektim .

Taksi durduktan sonra ücreti ödedim ve taksiden indim.Tatlı sahil rüzgarı tenimi okşuyordu.

Belkide bir ay sonra bu huzur verici manzaradan mahrum kalacaktım.İyi düşünmeliydim.Ölmek istemiyordum.Ama görmeden yaşamak da istemiyordum.

Nefesimi dışarı verdim ve yere oturdum.Kumlar şimdiden ayakkabımın içine girmişti.

Başka zaman olsa bu duruma söylenir ve isyan ederdim ama şimdi o hakkım elimden alınmış gibi tepkisiz kaldım.

¤¤¤

Kararımı vermiştim ve bu benim için hiç kolay olmamıştı.

Olanlardan aileme bahsetmeyecektim.Ve olayları akışına bırakıp son günlerimi huzurla yaşayacaktım.

Ayağa kalktım ve çağırdığım taksiye yürümeye başladım.

===
Yeni kapak tasarımı için @belenaykaratas a teşekkür ederim.

Merhaba nasılsınız?

Bölüm biraz geç geldi.Kusuruma bakmayın.

Bölümü beğendiniz mi?

Kitap hakkında birkaç sorum var:
.Kader'in verdiği kararı onaylıyor musunuz?
.Sizce Kader bir ihtimal kurtulacak mı yoksa ölecek mi?

Sonraki bölümlerde görüşmek üzere sizleri seviyorum❤