Benim hayallerim, umutlarım, yarınlarım vardi hepsi yerle bir oldu, hepsini yerle bir ettin baba, artık hayal edemiyorum, umudumu yitirdim, umut edemiyorum, o güzel olacak dediğim yarınlar varya hepsi birbirinden kötü oldu be baba, ben sayende kimseye güvenemiyorum, kimseye inanmıyorum baba insanlara karşı olan inancımı, güvenimi senin sayende yitirdim ben, hani güzel olacak dediğim yarınlar varya senden sonra hep kötü oldu, senin yaptıklarını sindiremiyorum, yaptıklarını konduramıyorum sana, "babam yapmaz babam bizi bırakmaz babam bizi seviyor" diyorum hep, ama yok öyle birşey sen bizi bıraktın baba, sen bizi hiç sevmedin baba, yarım bıraktın sen bizi, paramparça ettin gittin, sakın gelme baba!!!, şimdiye kadar hiçbir günümde yanımda değildin, hiçbir gün bana destek olmadın, hiçbir gün kafamı okşamadın, hiçbir gün seni seviyorum senin yanındayım demedin, hiçbir gün seninle bir yere gitmedim, hiçbir gün seninle dertleşmedim, hiçbir gün halimi hatrımı sormadın be baba, neden baba neden beni hiç sevmedin neden bana hiç sahip çıkmadın neden bana hiç kızım demedin NEDEN!!!
Bazen hayat yorar insanı umutlar yorar gitmek ister herkesten herşeyden uzağa kaçmak ister, bu hayattan bi an önce kurtulmak ister, hatta bazen insan ölmek ister ölünce herşeyden kurtulacağını sanar ama hiçte öyle olmaz...
Böyle olmamalıydı diye bağırasım var sonrada ağlarım galiba...
Ağlamadan anlatabileceğim bir çocukluğumun olmasını çok isterdim mesela!!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BABASIZ BÜYÜMEK
General FictionAmansız bir hastalığa tutuldum baba, raporlara sevgisizlik diye düşüldü...
