Banyodan çıktığımda aklım hâlâ karmakarışıkdı. Lanet etmek istiyordum. Her gözümü kapattığım da onun o güzel yüzü aklıma geliyor, kalbimin ritmini değiştiriyordu. Gülünce kızaran yüzü, eliyle düzeltdiği o siyah gözlüğü, anıra-anıra gülmekten kesilen nefesi.
Üzerimi giyindikten sonra telefonu aldım ve yatağa yattım. Galirimde sakladığım en güzel fotoğraflara baktım... Efe'nin +18 ifşaları. Çok hoştu. Kalbim tekrar canlanmıştı. İçime bir kurt düştü ardından. Uçak rejiminden çıktım ve mesaj varmı diye kontrol ettim. Haşin erkeğim yazmamıştı.
Belki de zamanı yoktu diye tam kendimi avutacaktım ki, Efe ve o sürtük Ali denen çocuğun attıkları fotoğrafı gördüm. Havuz kenarında çekilmişti; ikiside gülüyordu. Kollarını birbirine sarmış bir şekilde. Hayır dedim!
Hayır olamaz... Benden başkasıyla mutlu olamaz. Ama olmuştu. Başka ne yapmıştılar acaba...
Düşüncelere dalmıştım ki kalbimde bir sızı hissettim. Ardından gelen göz yaşları ve ağırlık. Sonrası karanlık...
Kendime geldiğimde hastanedeydim. Annem ve babam başımın üstünde üzgün duruyorlardı. Kafamı çevirdim oda da kimler var diye bakmak için. Validemiz Şahide, sarı pipi, annem ve babam vardı. Ama en çok olmasını istediğim kişi yoktu. Bu gün belki de ölecektim. Onu görmeden...
Gerçi bilmenizi isterim! Onu görmemek eşitti her gün ölmek...
Kafamı yastığa gömdüm ve sağa sola bakmaya başladım. Ağlamamak için çabalıyordum.
Birden kapı açıldı. Birisi paldır güldür içeri dalmıştı anlaşılan. Ama kimdi o amk pezevengi? Ne cüretle aşk acısı çekerken beni rahatsız ederdi. Tam bağıracaktım ki gelenin Efe olduğunu gördüm. Efe... Benim minik objem...
Yaw ben bunu yazarken aslında komik olsun istemiştim dosğdlğskdğaös niye bu kadar boktan oldu.
Bu arada yazmak için beni gaza getiren canım Sero'ma teşekkürler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Kardeşim Deme / BegexEfesavage
Fanfiction" Babacık seninle oyun oynamak istiyor minik obje..." - Kişiler gerçek diğer her şey uydurma. Ship kitabı. Saçma ve saçma. Can sıkıntısı ile ortaya çıktı.
