" အဲ့တော့ပြောပါ နီနီ အိမ်ပြန်မလား ဟိုတယ်ငှါးရမလား "
ဒါ လေးစားမှုရှိတဲ့မေးခွန်းအဖြစ်သတ်မှတ်လိုက်ပါ။
အရိုးရှင်းဆုံးက သူမပေးမယ့်အဖြေ။
သဲသောင်ပြင်ကအပူချိန်ရှိနေဆဲပါ။
ပြေးတက်လာမလိုရေလှိုင်းတွေကအမှောင်ကိုပိုနက်စေသည်။
ဂျင်းနီကို ဘေးတစ်စောင်းလေးငေးနေတဲ့ သူ။
အလှပဆုံးသောအရာတွေဆိုတာ မှောင်ရီပျိုးချိန်တွေမှာ
ပိုမိုတွေ့ရတတ်သည်။
" Ella လေးက "
" Appa တို့အိမ်သွားချင်ဆိုလို့ Appaအတွင်းရေးမှူးက
ညနေကလာကြိုသွားတယ် "
" ဒါပေမယ့်လည်း "
ဂျင်းနီအိမ်ပြန်ချင်နေကြောင်းသူသိသည်။
ဒါပေမယ့် သူမှာလည်းအကြံနဲ့ပါ။
ဟိုးဝေးဝေးကလှမ်းမြင်နေရတဲ့ရေလှိုင်းတွေကို
ကြည့်လိုက်ပြီးပြုံးလိုက်သည်။
ထို့နောက် ဂျင်းနီလက်ကိုဆွဲကာထိုနေရာကို
ပြေးသွားလိုက်သည်။ ဒီနည်းလမ်းကအသင့်တော်ဆုံးပါ။
သူမရောသူရောရေတွေစိုသွားဖို့ကအဓိကမလား။
ဒါပေမယ့်ပျော်ဖို့တော့ကောင်းပါသည်။
" ဟပ်ချိုး.. "
ခပ်တိုးတိုးနှာချေသံက နှစ်ယောက်လုံးထံမှထွက်ပေါ်လာသည်။
ဂျင်းနီ သူ့ကိုမကျေမနပ်ကြည့်လိုက်သည်။
" မနက်ဖြန်ဖျားလို့ကတော့ ရှင်တွေ့ပြီပဲ "
လီဆာ ပြုံးပဲပြုံးနေလိုက်ပါသည်။
ရေထဲမှာအတူဆော့လိုက်ကြတာအတော်ကြာ
သွားကြသည်လေ။
ဂျင်းနီဆံပင်တွေကို လီဆာ အခြောက်သုတ်ပေးနေစဉ်
ဖုန်းဝင်လာသည်။
" ခဏနော် နီနီ အလုပ်ကိစ္စမလို့ပါ "
ဖုန်းကိုင်လိုက်ပြီး ဂျင်းနီဘေးကထသွားလိုက်သည်။
ဂျင်းနီကတော့ဘာမှမပြော။
" အင်း လမ်းကြောင်းရှင်းပြီလား ok မနက်မှပြန်လာတော့မယ်
ဒါနဲ့ ဝပ်ရှော့ဆရာကိုလွှတ်လိုက်ဦး ကျွန်မကားက
ဘရိတ်ကြိုးပျက်နေတယ် ပြီးတော့ Ella ကိုကြည့်ဖို့
စိတ်ချရတဲ့လူတစ်ယောက်ထားပေးပါ ရုံးချုပ်က
သက်တော်စောင့်အဖွဲ့တည်းကလည်းရတယ် "
