RATANA

Bu Ev Çok Büyük

16 yaşında bir şeytan nasıl evlenirdi? Tek başına gönderemezlerdi. Heleki yabancı olduğu bir yere gönderemezlerdi.

Ama artık olan olmuştu. Güçlü olma zamanıydı.

Ben bunları düşünürken, adrese gelmiştim bile. Yanlış yer mi diye baktım. Ama hayır. Doğru yerdi. Bu Ev Çok büyüktü. Acaba evmiydi. Bizim sarayla yarışır derecede büyüktü.

Kapının yanında yazan yazıyı okudum. "karademir konağı". Demekki burası bir konaktı. Konak insanların içinde toplu yaşadığı her ihtiyacının içinde bulunduğu büyük ev demekti.

Koca kapıya bakıp dururken arkamdan biri seslendi "Yardımcı olabilir miyim?"

Şaşkınlıkla adama bakakalmıştım. Beni görebiliyor muydu? Ah evet gözüküyorum. Daha fazla adama bakıp durmamak için cevap verdim " Ah evet. Ben Bay Demir için gelmiştim. Yeni menejeriyim". Bu adam çok saf duruyordu. Anında yüzünde gülücükler açtı ve beni içeri aldı.

"Bu insanların şeytanlardan öğreniceği çok şey var valla" farkında olmadan yine sesli konuşmuştum. Yüzüme anlamaz bir biçimde bakan adama hemen cevap verdim.

" Eee abi birşey sorabilir miyim? Biraz Bay Demir'den bahsedebilir misin?" Diye sordum. Adam yüzüme anlayışlı bir ifadeyle baktı ve başladı anlatmaya;

"kendisi 47 yaşında bir iş adamı. Ülkenin yöneticisi olur ayrıca. Bir oğlu var. 18 yaşında. Adı Rüzgar. Çok iyi bir çocuktur. Babasından sonra işleri o devralacak gibi duruyor. Ve..." sözünü kestim. Daha fazla anlatmasını istemiyordum.

"teşekkür ederim abi. Bu kadarı yeterli"

Koca konağa girdik. İşlerini burda yürütüyorlar galiba çünkü heryerde takım elbiseli insanlar vardı. Biraz ürktüm denebilir. Ben bir şeytanım onlar benden ürksün!

Koca merdivenlerden yıkarı çıktık ve bir odanın önünde durduk. Kapıyı çaldı ve konuşmaya başladı. Aynı anda içeriden sesler geldi.

" Geldiler efendim"
" Tamam içeri çağır Mustafa" Demekki abinin adı Mustafa'ydı. İyi ki dinledin RATANA.

Mustafa abi beni içeri buyur etti. İçeride bir büyük adam ve birde benim yaşlarımda bir çocuk vardı. Sanırım bu oğlu Rüzgar'dı. Adam da babası, yani Bay Demir. Onları selamladım. Yanlarına gidip oturdum.

Birkaç saat sonra herkes her şeyi anlamış ve beni kavramıştı.

Evet. Ben RATANA Clark. 18 yaşında bir menejerim. Ve buraya Bay Demir'e menejerlik yapmak için geldim. İşimi çok iyi yapmaktayım. Beni seveceğinizi düşünüyorum, dinlediğiniz için teşekkür ederim.
Alkışlar, alkışlar..... fln filn....

Günüm böyle geçmişti. Rüzgar beni kalıcağım yere yerleştirdi ve giymem için kıyafetler verdi.

Çocuğa çok gıcık olmuştum ama görevim gereği hiçbir şey yapamıyordum. Şimdilik şanslı sayılır ;-)