Don't say love me (ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာနဲ႔) Uni+Zaw

Part 32

Zawgyi
~~~

'သူသူ'ထြက္သြားၿပီးေနာက္ပိုင္း 'ေသာ္ေသာ္'စိတ္ဓာတ္ေတြက်ကာအားအင္ကုန္ခမ္းၿပီး ျခံထဲကဒန္းေပၚမွာပဲေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးလိုထိုင္ေနခဲ့သည္။တစ္ေယာက္တည္း'သူသူ'နဲ႔အေၾကာင္းေတြကိုျပန္စဥ္းစားရင္းထိုင္ေနခဲ့တာ မိုးေတာင္ခ်ဳပ္လုၿပီ။

တစ္ဖက္မွာလဲ 'သူသူ'တစ္ေယာက္အိမ္မွာေနမရထိုင္မရျဖစ္ေနပါတယ္။

'ဒီပါးစပ္ကလဲဘာလို႔လမ္းခြဲမယ္လို႔ေျပာလိုက္ရတာလဲ.ေတာ္ၾကာ'ေသာ္ေသာ္'ကတကယ္လမ္းခြဲမယ္ဆိုဘယ္လိုလုပ္မလဲ.မေကာင္းတဲ့ပါးစပ္.ဟိုလူ႔ကိုလက္ခံလိုက္ရင္ေတာ့ဒုကၡပါပဲ.ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ.'ေသာ္ေသာ္'ငါ့ကိုစိတ္ပ်က္သြားရင္ဒုကၡပဲ.မျဖစ္ဘူး.မျဖစ္ဘူး.ငါ'ေသာ္ေသာ္'နဲ႔လမ္းမခြဲႏိုင္ဘူး.ဖုန္းဆက္ရမယ္.ဟုတ္တယ္.'ေသာ္ေသာ့္'ကိုဖုန္းဆက္ၿပီးေတာင္းပန္ရမယ္'

(ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီးရင္ ေနာက္မွေနာင္တရတတ္တဲ့ေကာင္မေလးပါပဲ။😁)

"တီ....တီ....တီ....တီ...."

'သူသူ'ဖုန္း၁၀ခါေလာက္ေခၚေနေပမယ့္ 'ေသာ္ေသာ့္'ဖက္ကဖုန္းလံုးဝမကိုင္ပါဘူး။

'ဟင္.'ေသာ္ေသာ္'ဖုန္းမကိုင္ဘူး.ငါ့ကိုတကယ္စိတ္ကုန္သြားၿပီထင္တယ္.တကယ္မေခၚေတာ့ဘူးထင္တယ္.'ေသာ္ေသာ္'ရယ္.ဖုန္းကိုင္ပါ.ေတာင္းပန္ပါတယ္.'သူသူ'မွားသြားပါတယ္'

'သူသူ႔'ခမ်ာ'ေသာ္ေသာ္'ကဖုန္းမကိုင္ေတာ့ရင္ေတြပူၿပီးစိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ေန႐ွာသည္။မ်က္ရည္ေလးေတြေတာင္ဝဲလို႔။😢

(တကယ္ေတာ့ 'ေသာ္ေသာ္'ဖုန္းမကိုင္တာမဟုတ္ပါဘူး။ျခံထဲမွာပဲအခုခ်ိန္ထိ႐ွိေနတာဆိုေတာ့ ဖုန္းကအေပၚထပ္မွာက်န္ခဲ့ၿပီး ဖုန္းလာတာကိုေတာင္မသိျဖစ္ေနတာပါ။)

'မျဖစ္ဘူး.ငါလိုက္သြားမွျဖစ္မယ္.'ေသာ္ေသာ့္'ဆီအခုသြားၿပီးေတာင္းပန္ရမယ္'

ထို႔ေနာက္ည၉နာရီအခ်ိန္မွာ ဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္ဘဲ 'ေသာ္ေသာ္'စိတ္ကုန္သြားတယ္ထင္လို႔ 'သူသူ'တစ္ေယာက္တည္းကားေမာင္းထြက္လာၿပီး 'ေသာ္ေသာ့္'ဆီလိုက္လာခဲ့ပါသည္။

                               ******

"ကြၽီ"

ျခံထဲကဒန္းေပၚ'ေသာ္ေသာ္'ထိုင္ေနတုန္း အိမ္ေ႐ွ႕ကဘရိတ္အုပ္ၿပီးကားေဆာင္႔ရပ္သံၾကားလိုက္ရလို္႔ အေ႐ွ႕ကိုသူမထြက္လာခဲ့သည္။