Don't say love me (ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာနဲ႔) Uni+Zaw

Part 43

Zawgyi
~~~

ျပင္ဦးလြင္၌-
'သူသူ'ထမင္းလဲသိပ္မစား၊ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားလဲမေျပာဘဲအျမဲတမ္းဝမ္းနည္းေန႐ွာၿပီး အခုလဲဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ကာအျပင္ဘက္ကိုေငးငိုင္ေနတာၾကာလွၿပီ။ေယာကၡမေတြကေတာ့သူမကိုအရမ္းအလိုလိုက္ဂ႐ုစိုက္ေပးကာ ဘာမွဝင္မစြက္ဖက္ၾကပါဘူး။

"သမီး..'သူသူ'ေလး...ဒီမွာ အခုမွက်ိဳထားတဲ့လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႏြားႏို႔ေလးေသာက္လိုက္ဦးေနာ္ သမီး"

မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကေနႏြားႏို႔ပူပူေလးတစ္ခြက္ကိုေခြၽးမေလးေသာက္ဖို႔ 'ေသာ္ေသာ့္'အေမက ယူလာေပးေလသည္။

"ဟင္.ေမေမ...'သူသူ႔'ဖာသာယူမွာေပါ့...ေမေမ ဘာလို႔ယူလာရတာလဲ...ကန္ေတာ့ေနာ္ ေမေမ"

ႏြားႏို႔ခြက္ကိုလွမ္းယူရင္း 'သူသူ'ကေျပာလိုက္သည္။

"အမေလး...ရပါတယ္ ငါ့သမီးေလးရယ္...ယူလာေပးရတာမ်ား ဘာအပန္းႀကီးတာမွတ္လို႔...ၿပီးေတာ့ ငါ့သမီးကကိုယ္တိုင္ယူေပးမွကိုျဖစ္မွာ...နမို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ယူေသာက္ဆိုမေသာက္ဘဲေနမွာ ေမေမသိသားပဲ"

"ဟီး...ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ေမေမ...'သူသူ႔'ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးရတာ ေမေမပင္ပန္းေနၿပီ...ျခံအလုပ္တစ္ဖက္လဲ႐ွိေသးတာကို"

"မပင္ပန္းပါဘူး...ေမေမက ေခြၽးမေလးကိုဂ႐ုစိုက္ေပးရတာေပ်ာ္ေတာင္ေပ်ာ္ေသး...ျပင္ဦးလြင္မွာ သမီးေလး႐ွိေနတာေမေမအရမ္းေပ်ာ္တယ္"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္..ေမေမ"

"ေအးပါ.ေအးပါ...ေက်းဇူးတင္ရင္ တစ္ခြက္လံုးကုန္ေအာင္ေသာက္ရမယ္ေနာ္"

"ဟုတ္"

ကိုယ့္စကားကိုေသခ်ာနားေထာင္ၿပီး ႏြားႏို႔တစ္ခြက္လံုးကုန္ေအာင္ေမာ့ေသာက္ေနတဲ့ေခြၽးမေလးကို 'ေသာ္ေသာ့္'အေမကခ်စ္ခင္စြာလွမ္းၾကည့္ေနသည္။

"ႏွစ္ေယာက္စလံုးအခုခ်ိန္အထိ ဘာလို႔ျပန္မေခၚရေသးတာလဲ သမီးရယ္...ေမေမ့သမီးေတြက ခ်စ္လို႔လက္ထပ္ထားတာမဟုတ္လား...တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အေလ်ွာ့ေပးရမွာေပါ့...သမီးေလးတို႔ေတြ ဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကေတာ့ ေမေမတို႔လူႀကီးေတြစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္...အျပတ္ျပတ္နဲ႔ႏွာေခါင္းေသြးထြက္တဲ့အျဖစ္ေရာက္သြားလိမ့္မယ္...ျပန္ေခၚလိုက္ၾကပါေတာ့လား...မာနေတြႀကီးမေနပါနဲ႔...ခ်စ္သူေတြၾကားမွာ မာနေတြမ႐ွိသင့္ဘူး သမီးေလးရဲ႕...မေမ့နဲ႔ေနာ္..သမီးတို႔က ခ်စ္လြန္းလို႔လက္ထပ္ထားတယ္ဆိုတာ"