TO ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΞΑΝΑΚΤΥΠΑ | OΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ

19

Πήρε το χέρι μου στα δικά του. Το φίλησε και προσπάθησε να μου φορέσει το δακτυλίδι.

Σ- Μάριε στάσου. Μην βιάζεσε. Δεν ξέρω αν θέλω να σε παντρευτώ.

Μ- Συγνώμη; Γιατί όχι; Δεν είσαι ευτυχισμένη μαζί μου;

Σ- Είμαι Μάριε δεν είναι αυτό..

Μ- Αλλά τι είναι τότε; Βασικά δεν θέλω να μου απαντήσεις τώρα. Μπόρεις όποτε θές. Απλά φόρεσε το.

Μου φόρεσε το δακτυλίδι και συνέχισε το φαγητό του. 

Σ- Εγώ τελίωσα. Πάω λίγο να ξαπλώσω είμαι κουρασμένη.

Μ- Θες να έρθω;

Σ- Όχι Μάριε. Θέλω να μείνω λίγο μόνη μου.

Πήρα το τηλέφωνο και μπήκα στο δωμάτιο και κλείδωσα.

Άνοιξα τα μηνύματα μου.

Άγνωστο : Μου λείπει η μυρωδιά σου, μου λείπουν τα φιλιά σου, μου λείπει η αγκαλιά σου, το άρωμα σου. Εσύ! Μου λείπεις Σόφη. Πότε θα είμαστε ξανά μόνοι μας; Θέλω να περάσουμε ακόμη ένα βράδυ μαζί.

Πρός : Αγνωστο : Αποστόλη πας καλά; Μπορούσε να δεί το μήνυμα ο Μάριος. Γιατί το κάνεις αυτό; Σου είπα εμείς δεν έχουμε μέλλον. Απλά, ότι έγινε εκείνο το βράδυ στην Κρήτη, μένει στην Κρήτη. Γι'αυτο παρακαλώ..Σταμάτα..

Άφησα το κινητό μου στο κρεβάτι και πήγα κοντα στο παράθυρο.

Μ- Σόφη; Θα μου ανοίξεις; Εδώ είναι το δωμάτιο μου επίσης. Θέλω να κοιμηθώ. Τι έπαθες ρε κορίτσι μου;

Σ- Τίποτα, απλά δεν είμαι και πολύ καλά.

Το κινητό μου βούισε ξανά.

Πήγε να το σηκώσει ο Μάριος.

Έτρεξα και το πήρα εγώ πρώτη.

Μ- Ντάξει καλέ δεν θα το απαντούσα. Τι έπαθες; Ποιος σε παίρνει; 

Έμεινα να κοιτάζω το νούμερο του Αποστόλη πάνω στην οθόνη του κινητού μου.

Μ- Σόφη; Ποιός είναι; Να ανησυχήσω;

Σ- Ε; Όχι όχι απο το γραφείο είναι και κάτι θα θέλουν. 

Έκλεισα το κινητό μου τελείος και πήγα στην κουζίνα.

Έβαλα ένα ποτήρι κρασί και πήρα ένα τσιγάρο. Κάθησα έξω απο την πόρτα του σπιτιού και κοιτούσα το πάτωμα.

{...}

Μ- Σόφη; Γιατί κοιμήθηκες στον καναπέ του σαλονιού; 

Σ- Καλημέρα και σε σένα Μάριε. Έβλεπα τηλεόραση και αποκοιμήθηκα.

Μ- Εγώ γιατί δεν το πιστεύω; Με αποφεύγεις έτσι; Δεν θέλεις να μου απαντήσεις ακόμη και νομίζεις ότι θα σε πιέσω; 

Σ- Μάριε, θα πάρω λίγες μέρες άδεια απο την δουλειά και θα πάω να δώ τον αδερφό μου τον Ντίνο στο Βέλγιο.

Μ- Ορίστε; Πότε το αποφάσισες αυτό; Πότε είχες σκοπό να μου το πείς; Εγώ θα μείνω μόνος; Πόσες μέρες θα λείψεις;

Σ- Δεν ξέρω. Το αποφάσισα χθές το βράδυ. Μου έλειψε ο αδερφός μου και θέλω να πάω να τον δώ. Να σκεφτώ για εμάς και θα έρθω.

Σκεφτόμουν να πάω και να μείνω εκεί μόνιμα. Να είμαι μακρυά απο όλους και όλα. Μακρύα απο τον Αποστόλη, απο τον Μάριο. Απο όλους τους.

Φόρεσα ένα άσπρο φόρεμα μέχρι το γόνατο και τις μπέζ μου γόβες.

Ξεκίνησα να πάω στην εταιρία. 

Μπήκα στο ασανσέρ μέχρι που με το χέρι του κάποιος το σταμάτησε.

Α- Περίμενε, πάμε μαζί.

Σ- Πήγαινε μόνος σου. 

Προσπάθησα να βγώ απο το ασανσέρ μα το χέρι του με σταμάτησε.

Έμεινα να τον κοιτάζω με τρόπο για να μην με δεί. Τι όμορφος που είναι..

Α- Σόφη, μη φεύγεις. 

Με έσπρωξε στο πίσω μέρος, με άρπαξε και με φίλησε.