TO ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΞΑΝΑΚΤΥΠΑ | OΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ

23

O Καιρός παιρνούσε.

Πέρασαν ήδη 3 εβδομάδες.

Η Λούση με παίρνει καθημερινά για να μαθαίνει τα νέα μου και εγώ τα δικά της. Θα γίνει μαμά. Αλλά ο Πέτρος ένας χαζομπαμπάς. Είναι στον 2ο μήνα της εγκυμοσύνης της και εκείνος δεν την αφήνει να κάνει βήμα μόνη της. Μετακόμισαν μου είπαν σε ένα απο τα σπίτια που του άφησε η γιαγιά του Πέτρου που έχει περισσότερα δωμάτια.

Το ανακαίνησαν, το έβαψαν, το επίπλωσαν και μένουν εκεί πλέον.

Τι γλυκός που είναι ο Πέτρος..

Ο Μάριος με παίρνει τηλέφωνο καθημερινά για να μάθει πότε θα γυρίσω. Η απάντηση μου είναι πάντα η ίδια. Σε λίγες μέρες.

Εγώ καθημερινά έρχομαι πιο κοντά με τον Αποστόλη. Τις προάλλες ο Ντίνος τον κάλεσε σπίτι και φάγαμε όλοι μαζί.

Δεν ήθελα να διακόψω αυτή την ηρεμία.

Οι τύψεις μου όμως, όλο και μεγάλωναν. Κάθε φορά που με φιλούσε ο Αποστόλης λέω πως θα είναι η τελευταία. Αλλά δεν το αντέχω αυτό. Κάθε μέρα τον ερωτεύομαι και πιο πολύ.

Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε 3ήμερο στα βουνά. Μείναμε σε ένα ξύλινο σαλέ με το τζάκι να καίει και εμείς μέσα γυμνοί να κάνουμε έρωτα.

Προχθές πήγαμε στο πάρκο που είχε γιορτή και ήταν όλα στολισμένα με φώτα και με παιχνίδια. Καθήσαμε φάγαμε ήπιαμε, πήγαμε βόλτα και μου χάρισε ακόμη ένα όμορφο βράδυ.

Μου έδωσε ένα αρκουδάκι μικρό αρωματισμένο με το άρωμα του για να τον αισθάνομαι λέει δίπλα μου όταν δεν είναι.

Χθές πήγαμε στην θάλασσα και κάναμε βουτιές. Μετά καθήσαμε αγκαλιά κάτω απο τον ήλιο και μιλούσαμε. Το απόγευμα μας βρήκε ακόμη εκεί να βλέπουμε τον ήλιο να δύει. Το βράδυ πήραμε κρασί απο το μπάρ και το ήπιαμε αγκαλιά βλέποντας τα αστέρια.

Κοιμηθήκαμε εκεί. Αγκαλιά.

Το πρωί δεν άργησε να έρθει.

Ο Αποστόλης χαίδευε τα μαλλιά μου και παραμιλούσε ενώ κοιμόμουν.

Α- Δεν θα σε αφήσω ποτέ.. Σαγαπάω πολύ..

Μέσα στον ύπνο μου τον φίλησα. Χωρίς να ξέρω αν αυτό που είπε ήταν για καλό.

Μπήκαμε στην θάλασσα για ακόμη λίγο και μετά να πάμε στο σπίτι για να ετοιμαστούμε.

Απόψε είπαμε να πάμε όλοι μαζί σε ένα μπαράκι κοντά στο σπίτι.

Α- Μωρό μου, το ξέρεις ότι οι άδειες μας τελιώνουν και πρέπει να γυρίσουμε πίσω..

Σ- Δηστυχώς το ξέρω.. Δεν θέλω να φύγω.. Δεν θέλω να σε αφήσω.. Δεν σε χόρτασα ακόμη

Α- Μην φοβάσε όμορφε μου άγγελε, σου το υπόσχομαι κάτω απο το φώς του ήλιου. Αυτή η εβδομάδα που έρχεται είναι η τελευταίες μέρες που θα είμαστε σε χωριστά κρεβάτια.

Σ- Εδώ είναι όλα τόσο απλά, εγώ και εσύ. Εσύ και εγώ. Κανείς άλλος ανάμεσα μας.

Πόσο θα ήθελα να είχα για μιαν στιγμή την ζωή που έχει η κολλητή μου.

Είναι τόσο τυχερή.

Θα παντρευτεί αυτόν που αγαπούσε απο μικρή, έχει την δουλειά της, το σπίτι της και τώρα σε λίγο καιρό θα έχει και το μωρό της μαζί του.

Τόσο γαλήνια και ήρεμα. Μακάρι να της πάνε όλα καλά. Της αξίζουν τα καλύτερα.

Α- Πάμε σπίτι μωρό μου.

Πήγαμε σπίτι και κάναμε μαζί μπάνιο. Είναι όλα τόσο όμορφα πάνω του.

Ο Αποστόλης με τον Ντίνο είναι ντυμένοι και κάθονται στο σαλόνι και μας περιμένουν.

Εγώ είμαι βαμμένη και χτενισμένη και ψάχνω φόρεμα. Σε αντίθεση με την Ίρις που δεν ξέρει τι να βάλει. Και όλο πανικοβάλλετε.

Σ- Ρε αγάπη μου, να βάλε αυτό το κόκκινο. Είναι δικό μου αλλά θα σου πηγαίνει αφάνταστα πολύ.

Ι- Μα δεν ξέρω, τι παππούτσια πάνε, πως να κάνω τα μαλλιά μου; Πως να βαφτω; Ωχ.. Ποτέ μου δεν χρειάστηκε να κάνω τόσα για να βγώ ένα βράδυ.

Σ- Πρέπει πάντα να είσαι όμορφη. Αστο εσύ που είσαι μια κούκλα χωρίς να κάνεις τίποτα. Απλά λίγη λάμψη στα μάτια και ένα έντονο κόκκινο κραγιόν θα σου πηγαίνει τέλεια. Ειδικά με τα μαλλιά σου μπούκλες.

Σε μισή ώρα είμασταν έτοιμες. Κατεβήκαμε απο τις σκάλες και πήγαμε στο σαλόνι.

Εγώ φόρεσα ένα μαύρο στενό κοντό φόρεμα που είναι ανοικτό στο στήθος και απο κάτω του μέχρι τον αφαλό.

Θα πάθει την πλάκα του ο Αποστόλης.

Σ- Έτοιμες είμαστε.

Ν- Καλέ ομορφιές. Πως θα σας κυκλοφορήσουμε καλέ έτσι; Θα σας κοιτάζουν όλοι.

Α- Όχι αστεία. Θα γίνει καβγάς αν σε κοιτάξει κανείς. Σου το λέω.

Ν- Μήπως, λέω τώρα εγώ, μήπως να πηγαίνατε οι δύο σας να μας αφήσετε εμάς μόνους;

Ι- Ντίνο ντροπή. Πάμε;