Evim Sensin

İskender..

Evet evet bu o'ydu.Hani şu hastanede bana arkamdan çarpan dangalak.Asansor hızla yukarı çıkmaya devam ederken bi kaç saniyeden fazla bakamamıştım yüzüne.Babamın yanına gittim.Olanları anlattım hani Mehmet'i bırakıp kaçan şu marangozu felan.

'Tamam sen Mehmet'in yanına git,ben bi usta gönderirim oraya şimdi.Hadi.'dedi.

Mehmet'in yanına gittim.Parmağını kırmış gerizekalı.Sızlanıp duruyordu.

'Koskoca binayı bitirdiler boyle küçücük işleri bitiremediler.Boyle şeylerden nefret ediyorum.'

'Tamam Mehmet merak etme.Babam en iyi elemanını gonderecek söz verdi.Ama adam biraz asabiymiş o yuzden sakın üstüne felan gidiyim deme hee.'

'Hıııh bi marangozdan dayak yemediğim kalmıştı zaten'

Kapı çaldı.

'Hadi hadi geldi.'dedim.Kalktık

'Bi kişi mi gönderdi yaa.Bi kişi mi yapacak bunca işi.'

'Şşş'.dedim.Nede olsa adam asabi.

Derken içeri girdi.E yine o.Yavas yavas umursamaz bi tavırla girdi içeri.

'İş nerde?'dedi kısaca.

'Hoşgeldiniz.Bu tarafta ama bi çay içseydik önce ya?' 

Mehmet'i duymazdan geldi.İçeri geçti.Mehmet'te peşinden gitti.Mehmet'in uğraştığı onca şeyi kırdı.Yere attığı herşeyde sıçradım.Ben arka taraftan onları izliyordum.

İşimiz bitmişti.Ofisten çıkarken kendi kendime salak salak gülüyordum.Aklımdan çıkaramıyordum elemanı.Yüzümdeki sırıtmaya engel olamıyordum.Tam döner kapıya gelmiştim ki durdu.Yüzümdeki sırıtış silindi.Arkamı döndüm ki karsımdakini görünce ağzımdan bi 'hiih' sesi çıktı.Yine oydu.Eleman.içbişey demeden eğildi ve tekrar kapıyı açtı.İlk zaman olduğu gibi..