4. Bölüm

107 42 32
                                    

   Annem bana ablatıktan sonra odaya babam geldi. Bana doğru yürüdü ve
-Artık senin arkanda bir baban ve annen var dedi.

İşte benim hayata iki şey mutlu etmiş oldu bu sözle beraber artık hiç korkmama ve üzülmeme gerek yok galiba arkamda onca kişi olduktan sonra ben hep mutlu bir kız olarak yaşayacağımı anladım annem yemeği hazırladı ve

-Hadi yemeğimizi yiyelim sonra kızımı. Dedi

Yemeği yedikten sonra annem birini çağıracağını söyledi ve direk yan komşumuzun kapısını çaldı ve kapıyı bir erkek açtı ve annem ondan annesini çağırmasını istedi ama o çocuk bana bakıyordu bende onun bakmasından rahatsız oldum ve annem
Ben sizi orada bekliycem dedim .

Annem;
- Yamam kızım dedi.
O an o çocuğun annesi geldi ve bu senin kızın mı? dedi.

- Evet . Dedi annem sonra o çocuğa annesi hadi oğlum bizi mağzaya götür dedi.
Bunu duyunca biraz morelim bozuldu ama annemi üzmemek için gitmem gerkiyordu arabaya bindik annesi beni çok sevdiğini söyledi ve çok iyi birine benzediğimi söyledi.

-Artık bizim ordaki okulda okuycan değilmi ? Dedi ve buna nasıl cevap vereceğimi şaşırdım ve anneme döndüm.

-Ben okulundan ayrılmak istemiyorum dedim.

Annem ama artık orada okuyamayacağımı ve benim artık zengin biri olduğumu söyledi çok mutsuz olduğumu fark etti annem ama arkadaşlarınla istediğin zaman görüşebileceğimi ve arkadaşlarım yani kardeşletimi  bizim evede davet edebileceğimi ve o zaman kendimi mutsuz  hissetmeyeceğimi söyledi tam o anda mağzaya geldik annem ve o hnım efendi yani Nurcan abla indiler onlar önden gitti bende arabada telefonumu unutmuştum hemen arbanın yanına gittim ama araba kilitliydi camdan içeri baktım ve o çocuk oradaydı camı vurdum ama kulağında kulaklık vardı. Sonra beni fark etti ve camı açtı.

-Noldu ?

-Hiç bir şey olmadı arabada yelefonumu unutum.

-Hıım tamam . Dedi ve arabanın kapısını açtı telefonum tam koltuğun üstüdeydi aldım ve giderken bana

-Bir dakika bakarmısın?

-Noldu?

-İsmin ne acaba?

-Ceylan

-Bende Alp

-Peki tanıştığıma memnun oldum Alp

Dedim ve mağzaya girdim tam o anda telefonum çaldı Oğuz arıyodu çok özlemiştim açtım konuştuk ve bana buradaki hayatımın nasıl olduğunu sordu onları çok özlediğimi ve burdaki hayatımında iyi olduğunu ama o eski hayatımın yerini tutamayacağını söyledim ve onu çok sevdiğimi söledim. O da bugün beni görmek için beni bugün güzel bir yere götüreceğini söyledi ve beni alacağını söyledi bende onayladım ve mağzadan sonra onunla görüşeceğimi söyledim işte benim hayatımdaki ilk mutluluğum Oğuzla beraber olmak ve ona sımsıkı salıp daha bırakmamak isterim o benim hayatımın tak anlamamı annemlerin yanına gittim ve annem elime bir kaç elbise verdi ve denememmi söyldedi elbiseleri denedim ve bana yakışanlatı aldık sonra mağzadan çık tık eve geldik kapının önünde Oğuz'u gördüm.

Annem;
-Bu çocuk kim acaba?

Nurcan Abla;
-Bende tanıyamadım.

Ben;
-O benim arkadaşım.

Dedim ve arabadan inip Oğuz'un yanına gittim. Ona sarıldım ve anneme bugün Oğuz'la beraber gziceğimi söyledim annem onayladı ama
Annem;
-Hemen gitmeyin ama gelin içeride biraz oturalım benimle tanışsın arkadaşın olmaz mı?

Oğuz;
-Olur efendim

İçeri girdik ve Oğuz oturduk annem kahve yaptı ve bize getirdi Oğuz annemin çok iyi biri olduğunu söyledi. Bende evet bizim halimizden anlıyorlar hiç kötülükleri yok çok iyi bir aile.

Oğuz;
-Peki neden seni yetimhaneye bırakmışlar.

Bende bu cavaba birz şakayla karşılık verdim.

Ben;
-Bırakmasalardı ben sni tanıyamıycaktım iyi ki bırakmışlar.

Annem o ara bizi dinlediğini fark ettim ama sustum acaba buna yönelik ne diycekti çok merak ediyordum.

      《EVET ARKADAŞLAR BU BÖLÜMÜNDE SONUNA GELDİK VE YORUMUNUZU VOTENİZİ BEKLİYORUM....》


SEVGİLERLE....

Gün BatışıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin