دمار العشق

part 6

فى قصر المنشاوى .. كانت جودى بتتحرك بسرعه و توتر و هى بتلبس الشوز بتاعها و بتاخد شنطتها و الملفات و الحاجات الخاصه بالشغل .. نزلت بتجرى و لما مليكه شافتها استغربت و نادت عليها : جودى ... بتجرى كدا ليه ي بنتى ..
وقفت جودى و هى بتنهج  : هينفخنى .. هو موز اه بس مش بيطقنى ..
بصتلها مليكه باستغراب  : نعمم !! ليه يعنى
جودى : ي بنتى من اول يوم شافنى فيه و هو بيبصلى بطريقه غريبه زى ما اكون قتلاله قتيل .. و بيقفلى على الواحده .. انا بخاف منه الصراحه ..
مليكه : هه .. جودى و تخاف .. ليه يعنى ... علعموم نشوف الموضوع ده لماا ارجع .. هطير انا على المستشفى .. سلام اموزتى
جودى : سلاموز يختى ..

وصلت جودى لشركه بصت ف ساعتها و لقت نفسها متأخره عشر دقايق على المعاد ..
وصلت لمكتبها و بصت على باب رعد و عرفت انه وصل .. قالت ف نفسها : خلاص ي جودى انتى مرفوده اكيد ..
سمعت صوت امجد زميلها ف الشغل : صباح الخير ي جودى
جودى : صباح النور ي أمجد .. مستر رعد وصل و لا لسه
امجد : وصل من بدرى و بلغنى اقولك تدخليله اول ما توصلى ..
جودى بهمس : ما كنش يومك ي جودى .. اكيد هيكولنى ..
امجد : بتقولى حاجه ..
جودى : لا هروح اشوف دراكولا قصدى مستر رعد ...  عايزنى ف اي ..
مشت جودى ف اتجاه المكتب بتاع رعد .. اترددت انها تخبط و ف الاخر خبطت .. سمعت صوته بيسمحلها انها تدخل .. خدت نفس طويل و حبسته .. دخلت و هى بتحاول تكون قويه وماتبينش ضعفهاا
اتكلمت جودى بصوت هادى متوتر : خ خير ي فندم حضرتك طلبتنى ..
بصلها رعد من فوق لتحت بسخريه و قال بتهكم : حمد الله على السلامه ي أنسه .. المفروض انا ال اقولك فندم بعد كدااا .. لما المدير يجى و يستنى السكرتيره لما حضرتها تشرف .. و كانه هو ال شغال عندها ..
حاولت جودى تعتذرله  : ي فندم اناااا
بس رعد قاطعها بحده  : مش عايز اسمع صوتك .. ليكى شغل اضافى لمده عشر  تيام قدام و هتخدى دوريه بالليل عشان تبقى تتأخرى تانى على شغلك ..
كانت جودى هتعترض بس صوته العالى و عصبيته و هو بيتكلم سكتتها  : اطلعى بره .. و ماشوفش وشك غير ساعه الاجتماع ..
خرجت و هى بتشتمه ف سرها .. و متعصبه جدااا ليه يعاقبها هى عملت اي يعنى لكل ده .. ف الاخر قعدت على مكتبها و بدأت تشوف شغلها و هى متنرفزه من رعد و اسلوبه معاها .. هو حلو اه .. لا دا موز اووى بس مش معنى كدا ان كل شويه يعاقبها و يتعصب عليها ..

# رعد الحديدى  رجل اعمال معروف .. شخصيته عصبيه جدا و قاسي ف تعامله مع الناس .. و عنده عداوه مع سيف المنشاوى و دا السبب ال بيخليه يعامل جودى وحش .. رغم انه اعجب بشغلها جدا و اعجب بيها شخصيا من اول ما شافها .. بس كرها اول ما عرف انها اخت سيف .. رعد حد جاد جدا ف شغله وسيم بطريقه مستفزة .. عايش مع امه و اخوه الصغير لسه بيدرس ف الجامعه و اسمه مازن

________________________

بمطعم قريب من شغل نور و مراد .. كانوا قاعدين ف صمت تام قبل ما تتكلم  نور بضحك : اي ي ميرو ما تطلبنا الاكل ..
بصلها مراد بضحك : حاضر ي مفجوعه .. عايزه تاكلى اي
نور : بيتزا و واحد بيبسى
نادى مراد على الجرسون و طلب ليه زيها .. بصلها و بدات يتكلم بفضول .. عايز يعرف كل حاجه عنها ...
مراد : احكيلى بقاا عن حياتك عبل الاكل ما يجى ..
حركت نور عنيها فى المكان بتوتر ظهر على وشها و اتكلم بهدوء  : عادى .. عايشه زى كل الناس
حس مراد بتوترها و عرف ان فى حاجات كتير ف حياه الجميله ال سحرته من اول مره شافها  : نور اي عداوتك مع الشيطان .. و ليه عايشه ف قصر المنشاوى .. و ايةعلاقتك بسيف المنشاوى ..
اول ما مراد نطق اسم سيف اتعصبت نور  : اظن انك بتتعدى حدودك ي سياده المقدم و انا ماسمحلكش تدخل ف حياتى .. انا مسالتكش عن حاجه يبقى انت كمان متسألنيش .. و اظن مش من يوم و ليله هتعرف كل حاجه عنى .. خلى ف بالك انى ال عايزاك تعرفه هو بس ال هتعرفه ..
كلامها عصب مراد جدا و صوته علا و هو بيكلمها بعصبيه  : اولا انا ليا كل الحق انى اسألك زى ما انا عايز .. ماتنسيش انك بنت عمى .. و كلها ايام و هتبقى مراتى ..
كلامه استفز نور .. لسه فاكر ان ليه بنت عم .. باي حق يدخل ف حياتها و اي مراته ده كمان .. الجواز ده ما هو الا كدبه .. اتعصبت نور و قال باستهزاء : هه بنت عمك .. و كنت فين انت لما اتربيت عمرى كله ف بيت الغريب .. الغريب ال عملنى زى عياله و يمكن احسن .. و كمان موضوع مراتى ده .. فاحنا عارفين ال فيها .. دا جواز مؤقت عشان العمليه مش اكتر ... و لو فكرت غير كدا تبقى بتحلم .
حس مراد بوجع ف قلبه مش عارف مصدره .. رد بصوت ضعيف  : انتى بتلومينى على اي بالظبط .. انا ماكنتش اعرف انك عايشه .. و بحاول دلوقت اعرف حياتك عشان اعوضك .. عايز احسسك ان عندك سند بجد .. و كمان انا مش بحلم ي نور .. و خلى ف بالك ان الجواز ده انا ماكنتش موافق عليه من الأول ... انا بحاول ابقى صديق ليكى .. بس عندك حق .. انا ماليش انى ادخل ف حياتك .. او اسألك عن اي حاجه ... انا أسف ليگى ..
ف الوقت ده كان الأكل وصل
همس مراد بخفوت و هو بيبص بعيد عن عنيها .. خايف يعلق نفسه بعنيها ال بتسحره .. : اتفضلى كلى عشان اوصلك و متنسيش معادنا بالليل ي حضره الرائد ..
حست نور بالندم من عصبيتها عليه .. هى فاهمه انه بيحاول يقرب منها و يعوضها .. بس لما اتكلم عن سيف هى حست انها هتنهار .. كله ال سيف .. سيف كان كل حياتها .. خايف تضعف هى مش بتحب حد يشوفها ضعيفه ... و خايفه مراد يقرب اكتر من اللازم و تتعلق بيه .. ده لسه بس عارفاه امبارح و قلبها اتعلق بيه بطريقه غريبه .. بقت بتستنى الوقت ال تطلع و تتكلم فيه معاه .. دا غلط .. ماينفعش تفكر كداا .. هى بتحب سيف و محدش يقدر ياخد قلبها تانى .. هى خلاص اكتفت بحب سيف و مش عايزه تحب تانى .. او دا ال هى مفكراه .. كلت نور هى و مراد من غير اي كلام .. طلعوا من المطعم و مراد وصلها لشغل تانى و نور كانت عايزه تعتذرله بس اترددت و وصلوا قبل ما تعتذرله ...