Fall Back

Chapter 02

Third Person's POV

Dinala si Faith sa hospital. Unconscious pa rin siya. Malakas ang pagkatama ng kanyang ulo nung nabangga siya. Her mother and her three siblings ay nagmamadali na papuntang hospital kung saan si faith dinala. Nalaman nila ito sa report ng pulis dahil nacontact nila sila gamit ang IDs at phone ni Faith.

Faith's POV

Sakit nung ulo ko. Unti unti kong minumulat ang mga mata ko. Aray ang sakit! Ang liwanag naman dito bwesit. Asan ako? Ha? Wait!! Patay na ba ako? Wait ayokong pang mamatay!

"Hello?" tawag ko. Parang walang tao eh. Nasa langit na ba to? Napakaliwanag talaga na halos wala na akong makita. Naglakad lakad muna ako at biglang naalala ang lahat. Mula nung pagkabata hanggang ngayon na naaksidente ako. Naaksidente ako... Naaksidente ako? Ay oo nga pala. Nabangga ako. Shit.

Nalungkot naman ako at gusto kong bumalik sa katawan ko. Gusto ko pang mabuhay. Di ko napigilan ang pagbuhos ng luha sa mga mata ko.

"Mom. Jareid, Ysa, ate. Di ko pa kayo nakikita after 4 years. Miss ko na kayo. Tapos wala na. Naiwan ko na kayo." patuloy pa rin ako sa pagiyak.

"Gusto mo ba talagang bumalik?" nagulat ako sa malaking boses na nagsalita.

"S-sino ka?" tanong ko. Natakot tuloy ako.

"Wag kang matakot. Ako ang tutulong sayo makabalik sa lupa." ha? Totoo ba to? Shuta patay na ako pero bakit may ganito?

"Pabalikin mo na ako sa lupa please. Parang awa mo na. Marami pa akong gustong gawin. Di pa ako ready. Please! Please naman" tumulo ulit ang luha saking mga mata. Naalala ko ulit ang family kong naiwan ko dun.

"Sige. Ibabalik kita sa lupa..." napangiti naman ako.

"Talaga? Thank you! Thank you so much! Thank you!" excited na ako mabuhay ulit. Pumikit na ako at ready ng bumalik.

"Pero sa maikiling oras lamang. Bibigyan lamang kita ng pagkakataon na gawin ang mga nais mo pang gawin sa lupa." fuck. A total fuck. Mamamatay pa rin pala ako?

"Meron ka lang apatnaput limang araw sa lupa. At pagkatapos nito, ang iyong kaluluwa ay kukunin ulit, maghihiwalay sa iyong katawan at ikaw ay mamamatay." halong pagkatakot, pagkalungkot at saya ang nararamdaman ko ngayon.

"Sige sige sige po! Basta ibalik nyo lang po ako!" desperado na akong bumalik.

"Pumikit ka." sinunod ko naman ang kanyang sinabi. Pumikit na ako at...

BOOGGSHH

"Tangina aray!" pucha ang sakit ng katawan ko. Ahhh. Buti hindi ako nabalian. Puta ihulog ba ako dito sa sementeryo. SEMENTERYO??!!

Bumangon na ako at naglakad lakad. I have nothing. Wala akong cellphone, wala akong pera. I suddenly stop sa tapat ng isang puntod. Shit! My grave! MY FUCKING GRAVE! So patay na nga talaga ako. Napangiti na lang ako ng may pagkabitter. Nakita ko ang pangalan ko, yung picture ko na nakaukit sa lapida. Wala pa rin akong choice. Diyan pa rin hahantungan ko.

May nakita akong taxi at pumara dito.

"Kuya sa Qou Ja Company po tayo." sa office ko muna ako magpapalipas ng oras. I need time to think and to absorb all of this.

"Sige po ma'am." sagot naman ng taxi driver sakin.

"Uhmm. Can I borrow your phone po?" tanong ko sa kanya. I need to call my assistant to settle my things. Yung wallet ko, yung phone ko baka nasa office.

"Eto po ma'am. Kaso parang 5 minutes na lang yata ang natitirang pang call dyan." nagtataka man siya ay pinahiram nya naman sakin ang phone nya. I thanked him and dial my office's number.

"Hello? Qou Ja Company. How may I help you?" sagot ng kabilang linya.

"This is your boss, Faith. Can you pass the phone to my assistant?" sabi ko. Nagmamadali eh. 5 minutes lang yung call.

"Ay boss. Sorry po. Wait lang po..." narinig ko pa siyang sumigaw at tinatawag si Tina hahahaha.

"Hello boss? Ano po yun?" si Tina. Siya yung assistant ko sa office.

"Help me find my cash dyan under my table and also my phone... and ooh, my car's key. Thanks. And also, meet me at the parking lot sa building okay? Bring with you ang cash" dali dali kong sinabi.

"Yes. Sige po boss. Noted. Yan lang po ba?"

"Yes. Sige bye." I hung up the phone and give it to the driver.

"Thanks Kuya. Sorry for borrowing your phone. Naubos pa tuloy yung load nyo. Don't worry I'll pay it. I owe you this one." sabi ko sa kanya.

"Sus. Okay lang po yun ma'am. Kahit wag na po." napakamot naman si Kuya sa likod ng tenga nya.

"No, no, no Kuya. I insist po talaga." napangiti naman siya na nahihiya at nagpasalamat.

fast forward

"Thank you po." I bid my goodbye to the driver. Agad naman nagtanong sakin si Tina.

"Good morning boss. Saan ba kayo galing? Bat wala kayong dalang phone? or money?" tanong nya habang papasok kami sa elevator.

"Ah long story. Schedule for today?" agad naman nyang kinuha ang tab nya at nagscroll.

"For now? 1 meeting lang po with supervisor and the rest is rest." sabi nya habang ngumingiti.

"What time is it?" tanong ko sa kanya.

"2:30 in the afternoon. Now, time check its 9:56" sabi nya habang nakatingin sa wrist watch nya. Sakto namang pagbukas ng elevator. Lumabas na kami at naglakad papuntang office ko.

"Ooh. Before I forgot, where's my car?" nagtataka naman siya.

"Ahh ehh boss. Wala po kayong car na dala dito kahapon. Or wala po talaga kayong dala kahapon na kotse." napakunot naman noo ko.

"Ha?... ahh" sagot ko na lang nung marealize na nabangga pala ako kahapon. Kahapon? or kanina? Ewan. Di ko na alam. Naweirduhan ata sakin because her eyes says it all.

"Yung phone ko pala?" tanong ko ulit sa kanya.

"Wala po kayong phone sa desk nyo boss. All I found is your cash po. And even your wallet, wala rin. Boss, nanakawan po ba kayo?" parang nabalisa siya. Nag aalala na tuloy. Hahaha

"Ahh no no no. Walang nakawan. Maybe I left it sa condo ko. I'll just buy another one." yung last part mahina na boses ko. I have my condo rin pala. Dyan ako nagsstay for 4 years since di na nga bumalik dito sina mom. Napagiwanan na ang house namin pero may nangangalaga naman.

We bid our goodbyes na and I sat on my chair and browse the folders na puno ng papers.

Suddenly I remember yung nangyari sakin. Medyo masakit pa rin ang katawan tsaka ulo ko. So this is so real pala talaga? Why would he let me live again? Because am I too kind? Am I qualified for being the next angel? Or may mga bagay pa talaga na mangyayari sakin but its never gonna happen kasi patay na ako? My family. Oohh shoot my family!

next chapter