Siyah ekranda okumanız tavsiye edilir. Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'' baba, niye beni hep yanlız bırakmak zorundasın? ''
''oğlum dedim ya işim bittiği zaman gelicem''
'' ama senin hiç bir zaman işin bitmiyor ki ''
'' hem sana arkadaş getireceğim jungkook, yanlız olmayacaksın ''
'' ben arkadaş istemiyorum ben seni istiyorum''
'' jungkook bununla ilgili sana uzun bir konuşma yaptığımı hatırlıyorum değil mi? ''
'' tamam baba, ama bil ki o arkadaşa çok kötü davranıcam''
'' bence onu çok seveceksin jungkook''
Jungkook babasıyla daha fazla inatlaşmak istemedi zaten ne yapsa ne etse isteyeceği şeyi elde edemiyeceğine adı kadar emindi.
Bıkkınlıkla uflayıp odasına çıktı. Önceki öğretmenlerine, bakıcılarına yaptığı gibi ona da kötü davranacak, bir daha gelmemesini sağlayacaktı.
Jungkook bu tür kişilerden hep nefret etmişti, çünkü babasını elinden alıyorlar onla zaman geçirmesini engelliyorlardı. Hem arkadaş dedikleri de neydi öyle, daha önce hiç arkadaşı olmamıştı ve onlarla konuşmaya utanırdı. Şu ana kadar sevdiği 2 kişi olmuştu. Babası ve telefonu. Telefonunu babasından daha çok seviyordu çünkü telefonu kendisiyle daha çok vakit geçiriyordu.
Planlar kurarken zilin çaldığını duydu ve aşığıya indi. Yeni kurbanı acaba kime benziyordu. Onun düşüncesiyle şu ana kadar gelen kişiler gibi sıkıcı ve yaşlı olacağına adı kadar emindi ama gene de merak etmişti ve kapının oradan beliren yüze odaklandı. Bu da kimdi böyle?
