2.bölüm

87 4 0
                                    

Adam ani bana doğru koşmaya başladı. Arkamı dönüp koşarak sokaktan çıkmaya çalıyordum , bir yandanda ayakkabılarımı çıkarmaya çalışırken taksiyi gördüm direk önüne atladım. Taksici durmak zorunda kaldı ,taksiye bidim. Adam taksinin arkasından koşarken taksiciye " daha hızlı" diye bağırıyordum. Adam hala inatla koşuyordu. Karanlık git gide adamı yutuyordu. O korkuyla taksicinin söylediklerini bile duymuyordum. Adama baka kalmıştım. Adam sonunda koşmayı bırakmıştı ve onu karanlığın yutmasına izin vermişti.

Eve gelince bütün pencereleri kapattım ,kapıyı kilitledim. Ve hiç ses çıkarmadan hala olanları düşünüyordum. 'Adam ya beni de bulursa' diye düşünürken bir yandan polisi aramayı düşünüyordum. Polisi aramalı mıydım ? Düşünceler kafamı kemirirken kanepede uyuya kalmışım. Uyandığımda sabah olmuştu. Ve benim galeriye yaptığım resimleri götürmem gerekiyordu. Cevapsız sorularım vardı. Dün akşam gördüklerim gerçek miydi ? Yoksa saat kavramını yitiren alkollü beynimin oynadığı bir oyun muydu ?

Aşk'a kaçışHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin