6.bölüm

113 5 0
                                    

Loren'nin yanına gidip olanları anlattım ve sadece güldü. Kesin sakladığı birşey vardı. Onu iyi tanıyorum . Bardan çıkıp loren'nin evine gitmek için arabaya bindik yolda giderken anlatması için ısrarcı bakışlarla ona bakıyordum. Loren duramadı en sonunda "tamam tamam anlatıcam ama evde " diyerek kıkırdamaya devam etti. Bende kollarımı bağlayarak surat yapıyordum. Loren'nin evine gelince direk dolabı açıp Loren'nin pijamalarından birini giydim ve Loren'nin suratına pispis bakarak anlatmasını bekliyordum Loren yatağa oturup anlatmaya başladı "Sen tuvalete giderken bile gözleri seni takip ediyordu. Sen çıktın ve kapı sesini duyduğu anda hızlı hızlı yürüyerek koridora girdi. İşte o anda onunla çapışmışsınız. " bende "Demek o , insan bi özür diler ama onda öle bişi yok. Görgüsüz ve ayrıca omuzum çok acıdı , kırıldımı acaba." o kadar içmeme rağmen kafam yerindeydi ve olanları hatılayabiliyordum.

Loren ve ben aynı yatakta uyumayı çok severdik bu yüzden birlikte yattık. Uykuya dalar dalmaz tekrar o cinayeti gördüm ve bana doğru koşarken anında uyandım. Sabah olmuştu telefonum çaşıyordu. Gizli bir numara arıyordu açıp açmamak konusunda kararsız kaldım . Loren homurdanarak uykusunda "aç şu telefonu" diyordu.

"alo" diyerek telefonu açmış bulundum. Karışıdan gelen bir ses yoktu sadece nefes alışverişlerini duyabiliyordum ondan başka hiçbir ses yoktu. Bende kapattım. Acaba o cinayeti işleyen adam olabilir mi yoksa yanlış numarayı arayıp sesimi duyunca konuşma cesareti bulamamış biri de olabilir. Kuruntu yapmayı bırakıp Loren'nin kutu gibi evinde 2 adımlık mutfağına gidip kahve yaptım ve bilgisayarı açıp psikolog araştırmaya başladım. Loren haklı olabilirdi. Psikolojik destek almalıydım. Olanların gerçek olmasından korkuyordum...

Aşk'a kaçışHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin