Nothing has changed

Epilogue

Mahigpit ang pagkakahawak sa akin ng mga lalaki. Mahigpit din ang pagkakaipit sa aking mga kamay. Lumingon ako sa harapan pero hindi ko kaya. She's leaving right now from me. Hindi ko kayang umiyak dahil sobrang durog na durog na ako.

"Kuya!" I heard Angel's cry. Napalingon ako sakanila ni Tecson. Umiling ako at napapikit. I'm sorry.

"Oh, kulong na raw sabi ni boss." Dinala ako sa presinto at kinasuhan ako ng abuse. Napakunot ang noo ko. I sat on the floor of a cozy and hot room. Wala akong ibang inisip kung hindi ang pag alis niya. Bakit niya ginawa sa akin ito? Am I not that enough to make her stay?

"Kuya.." Rinig ko ang tawag ni Tecson. Agad akong tumayo sa pagkakaupo at nilapitan siya.

"Tecson. Sabihin mo kela mama at papa na magbabakasyon lang ako sa ibang lugar.." Kita ko ang pag kunot ng noo ni Tecson. After a month nakalaya na rin ako. Damn. This is for you, April. Lahat nang ginagawa ko ay para sayo.

"I'm sorry, Kairo.. nagsisisi na ako! I felt guilty, okay?" Humahagulgol sa harap ko si Clarissa.

"You should be! Kung hindi mo sana sinabi sa kaniya ang mga maling impormasyon, sana hindi nangyari sa amin ito!" Bakas sa boses ko ang matinding galit. Hindi niya alam kung gaano kasakit ang mawalay kay April!

"K-kaya nga.. I'm sorry.. I just wanted to say this dahil lalayo na ako at lilipat na kami.." Patuloy ang paghahagulgol. Ano pa ba ang magagawa ko? Nangyari na eh!

"Congrats, anak! Engineer namin!" Tumawa sila mama at papa. I smiled too. Umigting ang mga panga ko nang makita ang isang pamilyar na litrato sa aking phone. It's April. Balita ko ay Architect na rin siya.

Naghanda ng simpleng salo salo sila mama at papa sa bahay namin. A lot of people went there. I got one of my dreams now. And maybe it's time to get the one I really wanted.

I went at Paris and met there Engineer Hanah. She already has a husband and a child. She had been my friend there and was able to guide me through my journey.

Nakapunta na ako sa iba't ibang lugar para magtrabaho. I did get savings. I can even say that I'm now affording right just to buy everything for myself. Napag aral ko rin ang mga kapatid ko.

I have received an offer from Mr. Ravena. I was curious back then because it's the father of April. He apologized on what happened before and offered to start the good relationship between us. Ngumiti ako. Tamang tama.

After a long year, I finally saw what I wanted. Kita ko sa gilid ng aking mga mata ang taong sobrang tagal ko nang hindi nakikita. Humarang sa paningin ko si Mr. Ravena at ngumiti. I smiled too. We shaked our hands and welcomed me.

She's right in front of me. Isang sulyap ko lang ay makikita ko na uli ang taong matagal kong hinanap. Ang titig ko sa kaniya ay dumapo. I bit my lower lip. She changed, a lot. Mas nag mature ang mukha niya. Her body, mas lalo itong humubog. Lahat sakaniya na nakita ko ay nagbago. But only I thing has not changed. The way her eyes spark and my feelings.

All I could say, I wanted her back. Nang magkaroon kami nang kaunting interaksyon ay kinuha ko na iyong oportunidad para lapitan siya. I even courted her without her knowing.

"I want to court your daughter, Mr. Ravena.." walang alinlangan kong sabi. He laughed before nodding.

"Sure! Sa akin ayos lang. For her, not sure." Tumawa muli siya. Then I'll make that possible.

Pumasok sa office ko ang isang architect. Hindi ko siya kilala pero familiar dahil sa meeting at presentation na naganap noong nakaraan.

"Engineer..." She giggled. Tumingin ako malayo. Now, I don't want this one.

"I would like you to offer my work. Mas maganda ito doon kay Architect Ravena.." She tried to smile beautifully but she failed.

Lumapit pa siya sa akin dahil sa pagtanggi ko. Tinulak ko siya nang biglang nagbalak na umupo sa akin. What the hell?

"I'm sorry, Architect. But I think this is not professional anymore." Sabi ko at lumabas na ng office.

I went to their office pero wala siya roon. Shit. I think she found what happened.

I am staring at her from a way. Nasa dance floor siya noon at tumatalon. I'm sorry for hurting you. Napayuko ako at yumuko na.

Nawala nang lahat nang inalala ko nang nakita na ang pag lakad niya papalapit sa akin. I smiled and holding my tears. I think I'm getting my other dream now. And this what the success I'm talking about. Mula sa sakit na nangyari sa amin noon ay saya pa rin ang bubungad sa amin ngayon. Damn she's so beautiful.

Lumingon ako sa tumapik ng aking balikat. It was Tecson and Papa. Ngumiti ako. Nilibot ko ang tingin sa mga tao sa paligid. I can see April's friends including Paige, Pea and Clarissa with her husband. Lumingon din ako sa mga kaibigan ko at ibang relatives namin.

I stared back again to her. Parang bumabagal ang lahat sa akin nang makalapit na siya. She gave respect to my parents. Ganoon din ang ginawa ko sa mga magulang niya.

I offered her my hand and she smiled. Parang dati lang noong inaalalayan ko siya sa bangka. I remembered offering my hand to her and she also smiled that time. Totoo nga ang sabi nila na kapag gusto mo talaga ay mauulit. Just work hard and strive for the best.

"I love you.." I whispered at her before proceeding to the front.

Now, I'm now with her at the altar. Noon ay pinangako ko lamang sa sarili ko ito ngunit ngayon ay nakamit na. Sobrang sarap sa feeling nang ganito. I would always thank God for letting this happen. I will not ask for more. Kahit ang isa lang na ito. And then I looked at her.

Pagkatapos ng mahabang ginanap sa simbahan. The father announced that it's time to kiss the bride. I looked at her and started holding her face. I will now give her the life she wanted before. I will promise her a life full of love and happiness.

I kissed her passionately. Binigay ko ang halik na pang habang buhay. I saw her tears. Oh no don't cry, wife..

Narinig ko ang palakpakan ng lahat at ang mga hiyaw nito.

"I love you very much.." She released a word that really soften my heart. Alam niya talaga kung paano noh?

I hold her hand tight, "I love you too.. hanggang sa kabilang buhay, mahal.."

|Final End|