Tozlanmış anılarınlayım bu gece .
Dolup taşıyor odam yine
Gözümden akan yaş tane tane
Sızlıyor sol yanım anne ..
Sahi Sen gelmişmiydin ?
Gerçekten senmiydin ?
Ellerimden tutan , seni seviyorum diye başlayan cümlelerin..
Sahi senin dilinden mi düşüyordu ?
Yoksa Yoksa bir vafesızdın da .
Ben mi göremiyordum !
Bırak şimdi ! Elini sürme hiç birşeye !
Bırak öyle kalsın ..
Seninle yaşadıklarım , seninle kurduğum hayallerim .
Bırak hepsi dağınık kalsın !
Yalancısın !
Onca söze rağmen Onca yeminlere rağmen .
Bırakıp gittiğin için ;
Hoşçakal'ı bile hak etmiyorsun !
Şimdi Sen dinle ; Ey Kalbim !
Ne yangınlarda eridik kül olduk seninle .
Yinede yangınımızın koruna şahitlik etmedi kimse .
Yanlızlık koyduk perşembelerin adını ..
Her perşembe gidişinin yeni bir haftası .
Ama bu perşembe farklı artık !
Sana iki yol bıraktım . Ey Kalbim !
Ya benimle kalıp ondan vazgeçeceksin .
Ya da onu seçip ben senden vazgeçeceğim..
Şimdi düşün .
Eğer gidiyorsan . Aklında kalsın söyleyeceklerim ..
Sana ; Ona olan aşkımı sorarlar , sana yalnızlığımı sorarlar .
Olmaya ki konuşasın ,
Her itirafında Sana verdiğim Her nefes ;
Haram olsun !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaybolmuşlar
PoesíaŞiir'ler birer sessiz haykırıştır Sonsuzluğa . Al kalemi eline bırak kafiyesini Umursama yorumlara ... Sen , sen olarak yaz ve de öyle kal.. Arkadaşlar yorumlarınızı , eleştirmek isteyenleri , önerilerinizi istiyorum . İster yorum ister mesaj ola...
