Ramiro, Luna, Matteo ve ben bugün yapmamamız gereken bişey yapıcaz. Rastgele bir okula girip orda bütün geceyi geçirmeye çalışıcaz. Bunu neden yaptığımızı sorarsanız, bizde bilmiyoruz. Sadece eğlenceli olduğu için yapmak istedik. Okula vardık ve içeriye girdik. Okulda henüz nöbetçi öğretmenler ve hizmetliler vardı. Saklanıcak bir yer bulmamız gerekiyordu. Tam okulda yürürken birden koridordan bi görevli çıktı Ramiro ve Matteo bizi yan koridora çekti. Daha n'olduğunu anlamadan Matteo "sessiz olun" dedi. "Tamamda bırak beni istiyosan Matteo'da gittimi diye bakiyim" "Ha tama-" Ramiro Matteo'nun sözünü keserek "boş yapıcağınıza baksanıza" ona dönerek dil çıkarttım ve koridora baktım görevli buraya geliyordu bizimkilere koşmalarını söyledim ve yangın merdivenlerine saklandık.
Luna'dan
Ambar görevlilerin geldiğini söyleyince hepimiz koşmaya başladık ve yangın merdivenlerine saklandık. Tabii sakar benim ayağım kaydı ve doğrudan Ramiro'nun üzerine düştüm. Matteo ve Ambar gülmeye başladı. Ramiro'nun üzerinden kalkarak. "Ne gülüyonuz be!" O sırada Ramiro "Hayır bi günde sakarlık yapmasan en mükemmel insan ödülümü sana vericem valla." Matteo Ramiro'ya karşı çıkarak "ödülü ona vermek için önce benden alman lazım marul kafa." "Hıı sen çok bilion sanki" "Ya tamam susun. Görevli geliyo eğilin." Bütün görevliler gittikten sonra sınıflardan birine gittik ve akıllı tahtayı açtık. Ama Ambar hanım flashı kaybetti. Bi saat onu aradıktan sonra Matteo'nun aklına sonunda iyi bi fikir geldi ve Ambarın makyaj çantasını alıp içini kurcalamaya başladı. Tabi Ambar buna sinirlendi ve "Ya eşyaların düzenini bozucaksın ver şunu!" Diyip Matteo'yu dövmeye başladı. Matteo can çekişir halde "ya onların düzeni mi var? Atıyon çantana geliyon." "Sen anlamazsın bi kere. Aaa... buldum! Flash burdaymış" Matteo derin bir oh çekti ve "Ben ne dedim acaba?" "Evet ama sen düzenli aramadın." "Hiçtebile" onlar kavga ederken biz Ramiro'yla flashı alıp tahtayı açtık. Biz bunları yaparken kavga çok saçma yerlere gelmişti. "Senin kedinin mavi gözleri yok!" "Hayır var! Asıl senin mavi rujun yok!" "Hiçtebile! Asıl senin sevgilin yok." "E seninde yok." "Doğru. Ama senin makyaj malzemelerin yok" "ben Kerimcan Durmaz mıyım tabikide yok."
Matteo'dan
Kavga iyice saçma yerlere gitmeye başlamıştı. Ama devam ettikçe ettiresi geliyo insanın. En sonunda Luna'nın sesiyle sustuk. "Ya yeter artık. Hem siz o kavgadan nasıl buraya geldiniz?" "Bilmem Ambar'a sor" "Ya niye bana soru-" Ramiro bıkmış bi sesle "Ambar lütfen sus bizi seviyosan sus" "Tamam sustum. E ne izlicez?" "Bence violetta izleyelim" "Matteo kendin oynuyosun diye bize onu mu izleticeksin?" "Evet n'olmuş ki" böyle dediğime bakmayın asla izletmem. Çünkü utanıyorum yani şu hayatta tek utandığım şey bu olabilir neyse baya bi film izledikten sonra hepimiz uyuduk. Evet uyuduğumuz yerin pek rahat olduğu söylenemez. Tabii kızlar bize yaslanarak yattılar onlara dünya rahat zaten. Neyse sabah kalkıp. Okuldan çıktık. Yani kapıdan çıkamadık. Ama bizde camdan çıktık. Ordan hemen Roller'a gittik. Bugün cumartesiydi pek kişi yoktu. Sadece orda çalışan Simon, Nico bide Pedro vardı.
Uwuwwwuuuuuw yeni kitap geldi. Bakalım bu kitapta olaylar nası ilerliceek. Hadi öptüm ~muck~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Edit bulamayıpta telefon arka planını atmayanda ne bilim yani
