Ambar'dan
Yataklarımıza yatıp sohbet etmeye başladık. "Oyun oynayalım yaa ben çok sıkıldım" "Luna doğru söylüyo bişey oynayalım" "Ama ne oynicaz?" "Bilmem" "Bence D mi? C mi? Oynayabiliriz" "Bencede" hepimiz kalkıp odanın ortasına oturduk. Tek sıkıntı şişe yoktu. Hemen mutfağa gittim. Şişe aradım ama... yoktu. "Off nerde bu şişe yaa" "N'oldu bulamadın mı?" "Ramiro! Korktum." "Yok bişey dönmeyince bende geliyim dedim." "Tamam gel aramama yardım- Aa buldum. Hadi gidelim." Yukarı çıktık tam odaya gidicektik ki onları gördük. Luna ve Matteo o-onlar öpüşüyordu. İçimde bişey koptu gibi hissettim. Yo hayır ben Matteo'ya aşık olamam. Off daha fazla kapıda durmadan içeri girdik. Durumu çaktırmadan "Ooo noluyo iki dakka gittik aşşağı?" "Ya şey aslında..." Ramiro lafa dalıp "Yaw hadi bahane uydurma sevgilisiniz işte" cidden kendimi kötü hissediyordum. "B-ben yatıyorum siz oynayın." "Neden?" "Yok bişey kendimi kötü hissediyorum." "T-tamam o zaman" bu Matteo'ydu ve kekeliyordu. Neden acaba? Uzun süre geçmeden uyudum ama beş dakika sonra tekrar uyandım. Ve istemsizce ağlamaya başladım. O sırada yanıma Ramiro geldi. "Hadi ama ağlıyo olamazsın. Bunun için ağlamamalısın bence" "Ama Ramiro-" "Bak sana söylemek istediğim tek şey Matteo'yu unut." "A-ama olmuyo. Onu unutamam." "En azından bunu seni seven birinin yanında söyleme" diyip dudağıma bir buse kondurup yatağına gitti. O an n'olduğunu anlamamıştım. Ramiro bana aşıktı.
Matteo'dan
Off Ambar bizi yanlış anladı. Aslında sadece Ramiro'nun verdiği salakça bi görevdi. "Ramrio neden öyle dedin?!" "Ya kanka öylesine ya" "Öylesine... Şimdi senin yüzünden kız herşeyi yanlış anladı." "Kanka ne önemi var anlatırsı- bi dakka sen yoksa Ambar'ı-"
"Yok öyle bişey! Ben yatıyorum." Cidden ben Ambar'a aşık olmuş olamam. O benim arkadaşım sonuçta. Off neyse bunları sabah düşünürüm. Yatağa yattım ama bi türlü uyuyamadım. O sırada Ambar uyandı ve ağlamaya başladı. Tem kalkıp yanına gidicektim ki Ramiro geldi. Bu anı mı bekledin be çocuk. Ben onları izlerken görmeyi isticeğim son şey oldu.... Ardından ikiside uyudu. Evet kendime engel olamadım ve Ambarın yatağının yanına gittim. Yanağının okşanmasını çok sevdiğini bi tek benim ve onun bildiğine yemin bile edebilirim. O sırada uykulu sesiyle "Matteo" "E-efendim?" "Gitme lütfen." "Tamam ben burdayım merak etme" sabaha doğru uyuya kalmıştım...
Ambar'dan
Sabah kalktığımda yanımda Matteo vardı. Ama neden burda olduğunu bilmiyordum. "Matteo?" "Ha! Ambar." "Neden burdasın?" "Şey akşam ağlıyodun bnede yanına geldim. Sonra gitme dedin. Öyle işte" "Aa tamam." "Ben gidiyim o zaman" "nereye?" "Yüzümü yıkicam" "aow tamam." Kendimi çok garip hissediyorum ben codden akşam bunları dedim mi? Off çok utanç verici...
Sharon'dan
Bi susmadı şunlar yaa allah allah güzellik için uyumam lazım daha uyicam kalkıcam değişik rujlarımı sürücem rey'i azarlicam. Ambar'ın motivasyonunu düşürücem... daha çok iş var ço...k
Bu bölümü yazarken üzüldüm awsular yazık deil mi bu Matteo aşkımla Ambar'a bugünde bu ikisine yakalım he
Neyse hadi öptüm
~muck~
Tipe bak fjdjsnskkfköü
