Ne garibe dünya!
Ünlü bir şairin ölümüne tanıklık yapan bir filozof gibiyim şuan kafam karışık.
Dünyanın değişimi tuhaf ve ürpertici.Küçük bir çocuğun mısraları ile başlayan ve aklın dehası ilan edilen bir kütüphane de başlayan serüven gibi.
Tuhafıma giden küçük bir çocuğun siyasete atılma düşüncesi değil kitaplardan öğrendiği doğruluğu kabullenme bicimi.
Oysa ki tek tip konulu okunan kitabların verdiği haz sadece iç dünyanı ilgilendirir.
Yani seni sen yapan gücü.Gerçek bir teorin yoksa çıkma karşıma kafasında ilerlemek mi yoksa öğrenim gücünü en yükseklere çekmeye çalışmak mı ?
Biraz konuyu açmak isterim.
Saygı mı ? Yoksa... bilgi mi ?Bilgi demişken gercek bilgileri nereden öğrenir insan;
Felsefeden mi tarihten mi ?
Sizce tek bir felsefe gelişiminize yeter mi yada tek tip bir tarih.Okumak elbet çok güzel bir olaydır lakin tek tip okunan kitaplar sizi sadece bir konuda ilerledir diğer konularda cahil kalırsınız.
Ben buna yarı dönemli cahillik diyorum.Her tarzı okumak önemlidir.
Bir konuya bağlı kalmadan ve benimsemeden sadece bilgi dağarcığını geliştirebilir ve kitabı yazan sanat adamını daha iyi tanıma fırsatı edinmiş olabilirsiniz.Bilmem anlatabildim mi ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜN BATIMI
Poesiaİç dünyanın dış dünya ile savaşını anlatan seçmeli hikayelerin ve yazara ait şiirlerin bulunduğu hayata bakış açınızı olumlu yönden etkileyen bu kitabı okumak istermisiniz ?