Askere gelmeden once hayatin bana laylaylom oldugu seneler yani.Sevgilim de yok ayrilali 1,5 ay falan olmustuama ilk sevgilimdi o yani baska sevgilim olmamisti onu cok amq cok sevmistim, kimseyide sevemiyorum onun yuzunden herneyse ilkokuldan bi arkadasim vardi kendisi face falan kullanmaz telefonla aradi sohbet muhabbet kardeşim doğum günüm var 2 gun sonra bi cafe&bar kiralamis İstanbul'da.Mutlaka gelmeni istiyorum askerden once goreyim seni dedi.Iyi peki dedim ufak bi hediye almistim kendisine normal sekilde giyindim ve gittim tekim zaten sevgilim falan yok mekana girdim gectim bi koseye bira aldim bi tane elimde hediye arkaasima bakıyorum nerde diye.Bira bitmeye yakın herkez toplandı iste doğum günü çocuğu ve sevgilisi geliyor diye.Elele girdiler iceri iste iyi ki doğdun falan diy nidalar alkislar bende alkisladim birde ne goreyim benim ilk sevgilim ilkokul arkadasimin kolunda gule oynaya etrafa bakıyo.Hemen kenara cekilde şok oldum beynimden vurulmusa döndüm ne yapacagimi bilemedim hemen arka tarafa tenha bir yere gectim bunlar mekanin diger ucuna gecerken ben aldigim hediyeyi masanin uzerine bırakıp hemen cafeden çıktım.Yururken sinirden ne yapacagimi bilemezken arkadasim aradi 1 defa caldi acmadim 2.aradi sonuna kadar caldi sonuna dogru actim dogum gunu rezil olmasin rahat kutlasin konusup kapatiyim diye .Kardesim nerdesin dedi.Acil cikmam lazimdi kardesim babam aradi hediyen masanin üstünde doğum günün kutlu olsun nice mutlu senelere dedim.Sonra beynime kan sicrayan o cumleleri soyledi ''yengende seni merak etmisti ilkokul arkadasim diyince seninle tanismak istiyordu''dedi 1 dakika falan sustum 'HAYIRLISI KARDESIM''diyerek telefonu suratina kapattim daha dogrusu kapatmak zorunda kaldim 1.5 sene once senesine kadar elini tutmaya gozlerine bakmaya kiyamadigim, ,sevgilim derken kalbimi titreten kiz simdi benim yengem olmuştu.Boyle hayatinda kaderinde aminakoyim diyerek yoluma devam ettim.
