MINE
အပိုင္း(၁)
.............................
မိုင္း
"မိုင္း....မင္းအေမ အခုပဲမူးလဲသြားလို႔ အျမန္လိုက္ခဲ့"
"ဗ်ာ"
လက္ထဲမွာကိုင္ထားေသာ႐ုပ္ျပစာအုပ္ေလးကိုလႊတ္ခ်လိုက္မိကာ လာေခၚတဲ့လူေနာက္အေျပးေလးလိုက္ခဲ့မိသည္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အသုပ္ေလးေရာင္းရင္း ရတဲ့ေငြကလဲစားေသာက္လို႔ရရံုသာ။ မနက္ပိုင္းေစ်းေရာင္းၿပီးခ်ိန္ဆို ရပ္ကြက္ထိပ္က ေစတီေလးေပၚမွာ ခဏတစ္ျဖဳတ္ စာလာဖတ္ေနၾက။
အေတြးတို႔ကဂေယာက္ဂယက္ျဖစ္ေနသလို ေျခလွမ္းတို႔ကလဲ အိမ္႐ွိရာဆီသို႔။
ဒီရပ္ကြက္က လက္လုပ္လက္စားေတြသာေနၾကေပမဲ့ အေရးၾကံဳရင္ကူညီတတ္ၾကတာမို႔ေတာ္ေသးသည္။ ဆိုက္ကားကအဆင္သင့္႐ွိေနတာမို႔ အေမ့ကိုဝိုင္းမကာ ေဆးရံုဆီဦးတည္ခဲ့ရေတာ့သည္။
အိမ္ေဘးမွာေနေသာအကိုတစ္ေယာက္ကပါ အေဖာ္လိုက္ေပးတာမို႔ အေမ့ကို ေဆးရံုအခ်ိန္မီပို႔ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
ဒါေပမယ့္......
"လူနာကခြဲစိတ္ဖို႔လိုမယ္။ စရံေငြႀကိဳသြင္းၿပီး လက္မွတ္ထိုးေပးမွရမယ္"
Nurse မေလးလာေျပာေသာစကားကိုၾကားလိုက္ရေတာ့ ကမၻာႀကီး ခ်ာခ်ာလည္သြားသလို ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနမိသည္။ ကိုယ့္အိမ္အေျခအေနလဲကိုယ္သာအသိဆံုးမလား။
အတူပါလာတဲ့အကိုကပဲ မေနႏိုင္တာနဲ႔
"လိုအပ္တာေတြစီစဥ္ေပးပါဗ်ာ။ အခုပဲ စရံေငြလာေပးပါ့မယ္။"
အဲ့ဒီအကိုကေျပာၿပီးတာႏွင့္ Nurse မေလးကျပန္ထြက္သြားသည္။
"ညီေလး လတ္တေလာေတာ့ အကို႔ဆြဲႀကိဳးေလးေပါင္ၿပီး ခဏစိုက္ေပးထားမယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ ေျပလည္သြားဖို႔လိုတာေလ"
"ေက်း....ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အကို....ကြၽန္ေတာ္ မရရေအာင္ျပန္ဆပ္ပါ့မယ္"
ထိုင္ကန္ေတာ့ေတာ့မတတ္ေျပာေနေသာကြၽန္ေတာ့္ကိုထိုအကိုက ဆြဲလိုက္ရင္းက
"ဒီမွာခဏထိုင္ေစာင့္ေန...အကို သြားၿပီးျပန္လာခဲ့မယ္။"
"ဟုတ္ကဲ့ အကို"
