MINE
အပိုင္း(၈)
.......................
မိုင္း
အကိုက႐ုတ္တရက္ အေမ့ေ႐ွ႕မွာလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းလိုက္ေတာ့ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့။ စိတ္ထဲ႐ွက္ရြံ႔ထူပူလာတာကလြဲၿပီး ဘာမွမသိေတာ့။ အကို႔ကိုလဲေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးမိသည္။ အကိုကေခါင္းငံု႔ထားရာကေန ျပန္ေမာ့လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေဒါသမ်က္ႏွာကိုျမင္သြားေလသည္။ အကိုရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုဝိုင္းၾကည့္ေနမွာေသခ်ာသည္။ အေမ့ကိုလဲ ဘယ္လိုမ်က္ႏွာျပရမလဲမသိ။ ကြၽန္ေတာ္ အကို႔ကိုေက်ာ္ကာ အိမ္အျပင္ကိုထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ ခဏေနေတာ့မွ
"မိုင္း....ကေလး....ခဏ..."
အကို႔အသံၾကားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေျခလွမ္းေတြကိုပိုျမန္ပစ္လိုက္သည္။ အကိုက အျမန္လိုက္လာကာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကို ဆြဲကာလွည့္လိုက္ေလသည္။
"ဖယ္ပါ...လႊတ္...နာတယ္ဗ်"
လက္ကို႐ုန္းေနရင္း႐ုန္းလို႔မရေတာ့ မ်က္ရည္တို႔က က်လာမိသည္။
"ဘာေတြေတြးၿပီးစိတ္ဆိုးသြားတာလဲကြာ...ေပ်ာ္ရမယ့္အခ်ိန္ေလ ကေလးရဲ႕...ကိုယ္ဘာအျပစ္လုပ္မိလို႔ အခုေလာက္ထိစိတ္ဆိုးရတာလဲ"
အကိုက ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေလးကိုေမာ့ယူကာ မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေပးေနသည္။
"အေမလဲ႐ွိ...႐ွိေနတာကို...ဘာ...ဘာလို႔...အခုလိုလုပ္...လုပ္ရတာ...လဲ...႐ွက္...႐ွက္တာေပါ့လို႔..."
ကြၽန္ေတာ္ ႐ႈိက္ေနရာကေနျပန္ေျပာေတာ့အကိုက ျပံဳးလိုက္ကာ
"ကဲ...ၾကည့္...ေမာေနၿပီ။ အန္တီက အကုန္လံုးသိၿပီးသားပါကြ။ ကိုယ္ေျပာျပၿပီး ခြင့္ေတာင္းၿပီးသား"
အကိုက ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဖက္ထားရင္းက ေျပာျပေနတာျဖစ္သည္။ ခုနက စိတ္လႈပ္႐ွားတာေရာ၊႐ွက္တာေတြပါမႊန္ထူေနတာမို႔ ဘာကိုမွ သတိမထားမိလိုက္။
"ဒါဆို အကုန္လံုးက ဝိုင္းစီစဥ္ထားတာေပါ့"
"ဒါေပါ့ကြ..."
"ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ပြဲပ်က္သြားၿပီ ေဆာရီး...."
စပ္ျဖဲျဖဲမ်က္ႏွာေလးနဲ႔ေျပာလိုက္ရင္း ရယ္ျပလိုက္ေတာ့ အကိုကနဖူးကိုအသာေလးထုေလသည္။
