MINE
အပိုင္း(၄)
..............................
မိုင္း
အိပ္ရာကႏိုးလာလို႔ ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အကိုမ႐ွိေတာ့။ ဘယ္မ်ားသြားလဲမသိ။ အေရးႀကီးလို႔လားမသိပါဘူး။ ေျသာ္...ငါက သူ႔ရဲ႕အ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္ပဲ။ ငါ့ကိုအေရးတယူေျပာေနဖို႔မွမလိုတာပဲေလ။
ကုတင္ေပၚကဆင္းလိုက္ကာ အေမ့ကုတင္ဘက္သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမလဲႏိုးေနၿပီျဖစ္သည္။
"ဆရာမ အေမ့ကို တခုခုေကြၽးထားေသးလားဗ်"
"ဟုတ္ကဲ့.... ကြၽန္မ ေကြၽးေပးထားပါတယ္။"
"ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ....ဒါနဲ႔ေလ...ဟိုအကိုကိုေတြ႔လိုက္လားမသိဘူး။"
"မနက္က ဖုန္းေျပာေနသံေတာ့ၾကားတယ္။ ၿပီးေတာ့ထြက္သြားတာပဲ"
"ေျသာ္...ဟုတ္ကဲ့...ေက်းဇူးပါဗ်"
အင္းေလ...ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္မေျပာတာ။ တျခားလူကိုလဲေျပာျပမွာမဟုတ္ပါဘူးေလ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ခဲ့ကာ မ်က္ႏွာသစ္ေနရင္း လူကငိုခ်င္လာမိသည္။ သူ႔အေၾကာင္းဘာတစ္ခုမွမသိပဲႏွင့္ သူ႔အေပၚ ခံစားခ်က္ေတြ႐ွိေနမိတာလား။
အင္းေလ....ကြၽန္ေတာ့္အတြက္နဲ႔သူအကုန္အက်ခံထားရတာေတြႏွင့္စာရင္ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝကဘာမ်ားအဖိုးတန္မွာမို႔လို႔လဲေလ။ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ သြန္လိုသြန္ ေမွာက္လိုေမွာက္လုပ္ခြင့္႐ွိပါတယ္ေလ။
မ်က္ႏွာသစ္လိုက္ကာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီးေနာက္ အျပင္ျပန္ထြက္ခဲ့ကာ
"အေမ...သားအိမ္ခဏျပန္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္။ အေမလဲ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ဆို ဆင္းလို႔ရေလာက္ၿပီ။ သားအိမ္႐ွင္းထားလိုက္မယ္။"
အေမက အသာေခါင္းညိတ္ျပေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ အိမ္ကိုျပန္ခဲ့လိုက္သည္။ လက္ထဲရွိတဲ့ပိုက္ဆံေလးနွင့္ေစ်းထဲသြားၿပီး အေမ့အတြက္ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ေလးလုပ္ဖို႔ဝယ္ခဲ့ကာခ်က္ျပဳတ္ေနလိုက္သည္။ အိမ္လဲ႐ွင္းလင္းေနရင္း အဝတ္ေလွ်ာ္စရာေတြလဲေလွ်ာ္ဖြပ္ေနလိုက္သည္။
သူ႔ကိုသတိမရမိေအာင္ထိန္းရင္း အလုပ္ေတြတရစပ္လုပ္ေနလိုက္သည္။ အေမ့အတြက္ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးကာ အဝတ္အစားလဲလိုက္သည္။ ငိုထားတာမို႔မ်က္ႏွာေတြထူအမ္းေနကာတမ်ိဳးျဖစ္ေနတာမို႔ သနပ္ခါးအနည္းငယ္လိမ္းလိုက္ေလသည္။ အေမ့အတြက္ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ကို ခ်ိဳင့္ေလးထဲထည့္ကာ ျပင္ဆင္ေနတုန္း
