Köşede ağlayan bir palyaçoyum ben,
Sen ise güldürebildiğim tek çocuk.
Gülüşün için dünyayı yakardım,
Ah çocuk, o nasıl gülüş canını seveyim.
Birkaç hoş cümle söylesen yeterdi,
Ben gülüşünden öpeyim.
Kayboluyorum kendi içimde,
Bırak nolur bu sefer gideyim.~yirmibirmartikibinyirmi