Yıkılmış birkaç şehir var içimde,
Çiçekler solmuş hep bahçelerimde.
Neye uzattıysam hep elimi,
Çürümüş, kalmamış yerinde.
Kanadı kırık bir meleğim,
Belki de cennetten kovuldum..
Ben ben olmadan önce,
En güvendiğim yerden vuruldum.
Harabenin ortasında,
Doldum, taştım ve duruldum.
Kendimi atacakken cehhenemin ortasına,
Tekrar cennetin anahtarını buldum.~onbeşhaziranikibinyirmi