||Texting with..?|| T.W

Κεφάλαιο 2

Pov Μαριζας

Είμαστε στον δρόμο και κατευθυνομαστε προς το νηπιαγωγείο για να αφήσουμε τον Αλέξη

Εντ μεταξύ οι άλλοι δύο δεν έχουν βάλει γλώσσα μέσα τους , όλη την ώρα μιλάνε , μιλάνε , μιλάνε α ξεχασα να πω ότι και μιλάνε

Αφού περπατήσαμε άλλο λίγο φτάσαμε στο νηπιαγωγείο

"Αλεξηηη" ακούω τον κολλητό του Αλέξη , τον Βασίλη να τον φωνάζει από μακρυά

Είναι ένα πάρα πολύ όμορφο αγοράκι με σκούρο καστανό μαλλί και κάστανα μάτια και λίγο μελαμψός

"Βασίληηη " τον φωνάζει ο Αλέξη καθώς έχει έρθει πλέον κοντά μας

"Τι κάνεις λε μαλακα " του λέει ο Αλέξης

Εγώ με την Ανθή κοιταζομαστε

"Καλά εσύ λε πουστη;" Του λέει ο Βασίλης

"Ε μιλήστε πιο καλά ρε " τους λέω εγώ

"Τι να μιλήσουν πιο καλά μωρη ; Και το άλλο παιδάκι σαν τα μουτρα σου τον έκανες " μου λέει η Ανθή

Εκείνη την ώρα γυρναει ο Βασίλης και μας κοιτάζει

"Ο γεια σας ομολφες  " μας λέει ο Βασίλης

Α ξέχασα να σας πω αυτός είναι επίσης και πεφτουλας

"Έλα εδώ ρε νιανιαρο " του είπα καθώς άνοιξα τα χέρια μου για να τον πάρω αγκαλιά

Αυτός έτρεξε κατευθείαν σε εμένα

Αφού βγήκε από την αγκαλιά μου πήγε στον Αλέξη και του είπε

"Ε Αλέξη πάμε γιατί η Γιώτα έχει έλθει και μαζί με ένα άλλο κολιτσακι που τα φυσάει ε " λέει ο Βασίλης

"Πάμε πάμε , γεια σας κολιτσια καλό μάθημα " μας είπε ο Άλεξ και τα αγόρια έφυγαν αφού μας χαιρέτησαν

"Έλα Χριστέ και Παναγιά μου " είπα γελοντας και αρχίσαμε με την Ανθή να προχωράμε

"Ρε ξέχασα να σου πω στο όνειρο μου είδα τον Γιώργο " της είπα

"Ρε νομίζω κάποια στιγμή πρέπει να του πεις πως σου αρέσει , ε δεν γίνεται ρε εδώ και δύο χρόνια να είσαι σε αυτή την κατάσταση " μου είπε

"Έχεις δίκιο ρε "

"Αχ πως σου φαίνεται που τώρα είμαστε 3η λυκείου " με ρώτησε

"Δεν ξέρω , ανοικτά συναισθήματα " της είπα καθώς είχαμε ήδη φτάσει στην καγκελόπορτα του σχολείου

"Πφφ καλή μας αρχή " είπαμε και οι δύο καθώς πιάσαμε το χέρι της αλλης και περάσαμε την πόρτα