||Texting with..?|| T.W

Κεφάλαιο 9

Μαριζας POV

Επιτέλους τελείωσε ένα βασανιστικό εφταωρο.

Η ώρες ΔΕΝ ΠΈΡΝΑΓΑΝ ειλικρινα.

Και είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι με νιώθουν .

Τώρα είμαι στο δρομο και κατευθύνομαι προς το νηπιαγωγείο για να πάρω τον μικρό μιας και η μαμά είναι δουλειά τέτοια ωρα.

Έχω βάλει σύνδεση τα ακουστικά με το κινητό έτσι ώστε να μπορώ να ακούω την μουσική όπου μου αρέσει χωρίς να ενοχλώ τους άλλους .

Όταν είμαι μόνη μου δεν μου αρεσει να τραβάω τα βλέμματα .

Έχω βάλει το dusk till dawn και σιγοτραγουδαω ετσι ώστε να μην με ακούει κανείς

Μέχρι που νιώθω κάποιος να με τραβάει από το χέρι

Δεν πρόλαβα να κοιτάξω ποιος είναι μιας και δεν πρόλαβα καν να σηκώσω το βλέμμα μου , και όταν πήγα να το σηκώσω βρισκόμουν στην αγκαλιά κάποιου

Αν και κάτι μου θυμίζει αυτό το άρωμα

Νιώθω την καρδιά του να χτυπάει πολύ γρήγορα

Βγαίνω κατευθείαν από την αγκαλιά του και μόλις σηκώνω το βλέμμα μου βλέπω τον Ιάσονα

"Πας καλά κοπέλα μου ; Παρατριχα να σε πάταγε " μου λέει λαχανιασμενος καθώς μου δείχνει το αυτοκίνητο όπου αρχίζει να φεύγει από το οπτικό μου πεδίο μιας και τρέχει γρήγορα

Γυρίζω και τον κοιτάζω και ακόμα προσπαθούσε να πάρει ανάσες

"Έτρεχες;" Τον ρωτάω

"Ναι , σε είχα δει από μακρυά και σου φώναζα αλλά δεν άκουγες και παρατριχα σε πρόλαβα " μου λέει αφού η ανάσα του αρχίζει να γίνεται κανονική

Κατευθείαν πέφτω στην αγκαλιά του

Τους ήρθε ξαφνικό όπως και σε εμένα μιας και το έκανα ασυνείδητα.

Αλλά μετά από λίγο τύλιξε και αυτός το χέρια του γύρω μου

Αφού βγήκα από την αγκαλιά του με κοίταξε

Ο μαλακα παίζει να έχω γίνει σαν πατζαρι τώρα

"Εμ ευχαριστώ , θα σου κάνω ότι χάρη θες " του λέω καθώς του χαμογελάω

"Ότι ότι θελω ; " Με ρωταει με πονηρό ηφος

"Ωχ φοβάμαι , ναι ότι θες , έτσι κι αλλιώς μου έσωσες την ζωή " του λέω καθώς φοβάμαι για το τι χάρη θέλει

"Ωραία σήμερα στις 6 να είσαι έτοιμη θα έρθω να σε πάρω να πάμε για σουβλάκια " μου λέει