SPG-18
Mula nang unang makita ni Roxanne si Paul John dela Costa ay nahulog na ang loob niya rito. For years ay iningatan niya ang damdamin para sa lalaki kahit pa nga ang totoo ay ni hindi nito alam na nag-i-exist ang isang katulad niya.
Until one...
SINIPAT ni Roxanne ang mukha sa head view mirror ng kanyang kotse. Hindi pa nakuntento at inilabas niya ang kanyang compact mirror para masigurong perpekto at walang maipipintas sa kanyang make-up. She wants to look her best. Even though she knows it won't make any difference dahil natitiyak niya namang hindi siya tatapunan man lang ng tingin ng taong gusto niyang makapansin sa kanya.
Shut up, brain. You're not here because of him. You're here for your friend, she reminded herself.
Araw iyon ng binyag ng triplets na anak ng kaibigang si LJ. Isa siya sa mga ninang. Hindi na siya nakaabot sa simbahan ngunit pinilit niyang humabol kahit sa reception. Sa bulwagan ng isang malaking hotel ginanap ang reception dahil ayon na rin kay LJ, napakaraming bisita ng magkabilang pamilya. Bagaman gusto sana ng mag-asawang LJ at Teagan na isang intimate gathering na lamang iyon. Pero ang pamilya pa rin ng mga ito ang nasunod.
As soon as she entered the function hall, her heart hammered inside her rib cage. Excitement, nervousness and anticipation. Sabay-sabay niyang naramdaman iyon habang inililibot ang tingin sa bulwagan. And there, her eyes zoomed in at the man who's been a constant visitor of her dreams. Nahigit niya ang paghinga. At tila domoble ang bilis ng tibok ng puso niya nang mapalingon iyon sa direksyon niya at magtama ang kanilang mga mata.
Paul John dela Costa. Ang lalaking kabuuan ng kanyang mga pangarap. Nagpaalam iyon sa kausap at nagsimulang maglakad patungo sa kanya.
Oh, crap. Be still, my heart, wala sa loob niyang nadala sa tapat ng dibdib ang isang kamay para sawayin sa pagwawala ang pintig ng kanyang puso.
Kailangan niyang kalmahin ang sarili dahil baka bago pa ito makalapit sa kanya ay bigla siyang matunaw sa kinatatayuan niya mismo.
Relax, take a deep breath. Inhale, exhale. Good, you're doing great, Roxy. You will do just fine.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Hi."
Sumalubong sa kanya ang pinaka-asul na pares ng mga matang nakita niya in her entire existence. And he's quite tall, too. Probably above six feet. Matikas din itong magdala ng damit, parang iyong mga ramp model. And to be this up close and personal with him amidst the throng of guests was overwhelming. Talo pa niya ang na-starstruck sa hinahangaang Hollywood actor.
Nang tumikhim ito ay dumagsa ang init sa buo niyang mukha. Pinilit niyang hamigin ang sarili at hanapin ang nawalang composure.
"H-hello," wala sa loob na inipit niya sa likod ng tenga ang ilang hibla ng buhok. Senyales ng nadarama niyang nerbiyos.
"Are you looking for my sister?"
"Uh, yes. I was, uhm..." bigla siyang nablangko nang mapatitig sa mga mata nito.
"Traffic?"
"Y-yes, yes. You're right," tumawa siya para mapagtakpan ang kaba.
Ngumiti ito. Hindi niya maiwasang pansinin na sa kabila ng ngiting nakaguhit sa mga labi nito ay may kung anong malamig na emosyon sa likod ng asul nitong mga mata.
